Bugün Çalışan Gazeteciler Günü… 4 Ocak 1961'de kabul edilen ve basın çalışanlarının bazı haklar ve yasal güvence sağlayan “212 sayılı kanun” adlı düzenlemenin Resmi gazetede yayınlanışı nedeniyle 10 Ocak günü kutlama günü olmuştur.
Gazeteciler o tarihte şimdi artık hayal bile edemedikleri hakları kazanmışlardı 10 Ocak gününde. 10 Ocak gününün ayrıntısı için arama motoruna “dokuz patron olayı” yazın ve öğrenin derim.
Gazetecilerin hakları konusunda bizim hiç unutamayacağımız isim elbette Bülent Ecevit’tir. Şimdi sizi Ecevit’in 17 Nisan 1955 günü yayınlanan yazısına götürmek istiyorum. Aradan geçen 63 yıl içinde Türkiye’de gazetecilik nereden nereye geldi ya da gelemedi? Rahşan Ecevit’e de teşekkürlerle…
GÜNÜN IŞIĞINDA/ Gazeteciler Konferansı başlarken
Yarın İstanbul’da «Türkiye Gazeteciler Konferansı» toplanıyor. Söylenenlere göre, bu konferansta gazetecilerin işverenler karşısındaki durumu ile basın hürriyetini kısan mevzuat ele alınacaktır.
Basın hürriyetinin kısılmasında iktidara en büyük kolaylığı bizzat basın mensupları göstermiş, hürriyet mücahidi pozunda bazı gazeteciler Hükümeti bu yolda teşvik bile etmişlerdir.
Bugün basını tenkid (eleştiri) ve murakabe (denetim) vazifesini tesirli bir şekilde yapamayacak hale getiren 6334 sayılı kanunun çıkmasında, şimdi bu kanunu antidemokratik bulan bazı gazetecilerin de büyük yardımı olmuştur.
Yazı hürriyet ile yakından ilgili olan hâkim teminatını ve üniversite bağımsızlığını hükümsüz hale getirecek kanunların hazırlanmasını, birçok gazetecilerimiz ya tasvipkâr yayınları ya da devamlı susuşlarıyla kolaylaştırmışlardır.
Basın hürriyetinin bugünkü kadar kısılmasında büyük bir günah hisseleri olan bu gazeteciler, şüphesiz, İstanbul’daki konferansta da seslerini duyuracaklardır.
Bu kısıntılara katlanmayı gönüllerine yediremeyen gazetecilerimizin sayısı, konferansta, o sesleri bastırabilecek kadar çok olacak mıdır, bilmiyoruz! Bunu bize konferansın seyir tarzı gösterecek..
Eğer bu konferans sırf, basın mesleği mensuplarının maddî menfaatler ile ilgili konularda kararlar alıp temennilerde bulunmakla yetinir, basın hürriyeti konusunu beylik bir - iki dilekle geçiştirirse, mesleklerini şerefli bir meslek olarak görmekten halâ vazgeçemeyen birçok Türk gazetecilerinin herhalde biraz daha yüzleri kızaracaktır.
Gazetecinin işveren karşısındaki haklarının teminat altına alınması, ancak, gazeteciye asıl görevini iç huzuru ile yapma imkânını sağlaması bakımından önemlidir; bu görev de, basın yoluyla vatandaş hak ve menfaatlerini korumaktır.
Türk gazetecisi, bu hak ve menfaatlerin korunması gayesini, kendi şahsî hak ve menfaatlerinden üstün tutuyor mu? Bu soruya müspet cevap verebilmemiz için mevcut deliller, son yıllarda, ümit kıracak kadar az görülmüştür.
Dileriz İstanbul’da toplanacak konferans, meslek haysiyetini müdrik gazetecilerin ağır bastıkları bir toplantı ve Türk basınına aydın vatandaşlar nazarında kaybettiği itibarlı mevkiî yeniden kazandırabilmek için atılmış bir adım olsun!
***
Saygı ve rahmetle anıyoruz Bülent Ecevit’i..
Sayfa başına git