CHP’nin altı oku var. Halkçılık, Milliyetçilik, Cumhuriyetçilik, Devletçilik, Laiklik ve
Devrimcilik... Bunları alt alta yazıp, halka tekrar anlatmamız gerekiyor. Sonra da bu halka ne anladığını sormamız gerekiyor.
Çünkü cambaz siyaset virüsleri, uğursuz fon müziği eşliğinde bulanık gerekçeler sunuyorlar. Güya bizim iyiliğimiz için beynimizi yıkıyorlar. Bütün amaçları mevcut çıkar düzenleri bozulmasın diye.
Konuşmayı unutan toplumumuz, haklarını savunamaz oldu. Ruhumuza yerleştirilen bir gözetleme kulesi ile oradan herkesi seyrediyor, gördüklerinin kayıtlarını tutuyor sanki.
Nedensiz düşmanları bile yenmek zorlaştı. Simgecilikten kimimiz yeşile, kimimiz kırmızıya düşman oldu. Oysa bunlar doğanın en mucizevi renkleridir.
İnsanlar doğruların tam aksine inandırılarak çok da yandaş buldular. Doğruları bastırdılar. Kendi doğrularını tekellerine alarak, bizlere kara gözlük taktılar. Göremez olduk. Oysa tüm doğrular hepimiz için ortaktır.
Siyasete sığınan bazı çevreler bizimle dalga geçiyor. Yaşadıklarından yorulan bir ülke konumuna geldik. Öğretilmiş çaresizliğimizi saklayan zoraki gülümseme içindeyiz.
Bizlere bir umut gerekiyor. Bu noktada CHP altıokuna sahip çıkmalıdır. Halkçılığa, Milliyetçiliğe, Cumhuriyetçiliğe, Devletçiliğe, Laikliğe ve Devrimciliğe zamandan çok ihtiyaç duyuyoruz.
1994 yılında CHP programını İzmir temsilcisi olarak yazanlardan bir arkadaşınız olarak, CHP’nin kendi programını öne çıkarmamasından üzüntü duyuyorum. Bugünkü Türkiye içinde ve çevresinde kargaşanın nedenlerinden birinin bunlar olduğunu görüyorum. Bazı şeyleri tekrar keşfetme noktasında olduğumuzu düşünüyorum. Güzellikleri bir türlü paylaşamıyoruz, hep acıya dönüşüyor. Bazı sahneler hepimizin kafasında yapayalnız dolaşıyor. Hatalarımızı ve pişmanlıklarımızı çıkarırsak, bizden geriye bir şey kalmayacağını bilmemiz gerekiyor.
Biz gerçek dünyada dinin çıkarcılardan korunmasına olanak sağlayan, dine gerçek anlamda saygılı olmayı gerektiren uygar ve kişilikli bir yaşam biçiminin laiklik olduğunu biliyoruz. Biz yönetim erkinin halktan gelen bir düzenin demokrasi olduğunu da biliyoruz.
Biz Halkçıyız, Milliyetçiyiz, Devletçiyiz, Laikiz, Cumhuriyetçiyiz, Devrimciyiz. Biz demokrasiden yanayız. Bunlar altı oktadır. Altı ok bir anı fotoğrafı değildir. Çünkü biz ilelebet ve sapına kadar ATATÜRK’çüyüz!
Sayfa başına git