Bugün 18 Mart 2018…
Günlerden Pazar…
Taaa 103 yıl önce bugün…
Yani; 18 Mart 1915 Perşembe gününe rastlamıştı…
103 yıl, “Zaman Tüneli” içinde uzun, çok uzun süre…
Yaşamadığımız için…
Ve dahi pek “yaşayan kalmadığı” için…
Tarih kitaplarına gömülmek zorunda genç nesil…
Şimdi kolayı var…
Bilmediğini sor Google Hazretleri’ne…
Tarihte Bugün, 103 yıl önce bugün için ne diyor?
“Çanakkale kıyılarına çıkarma yapan müttefik ordularına karşı Mustafa Kemal komutasındaki Osmanlı direnişi zaferle sonuçlandı…”
Bu kadarcık yani…
***
Rahmetli Barış Manço ne güzel söylemiş:
“Geçmişini bilmeyen bugününü anlayamaz ve yarınını kuramaz…”
O halde…
103 yıl önce Çanakkale’de neler yaşandı?
Deniz savaşlarının bir ay…
Kara savaşlarının sekiz ay sürdüğü…
Şehit düşen 250 bin Kahraman Mehmetçik’in…
“Çanakkale Geçilmez Destanı”nı yazdığı…
O günleri daha iyi anlayabilmek için…
O günlerden “ibretlik” bir anı…
***
18 Mart 1915 günü…
Çanakkale Deniz Savaşları’nda…
Gelibolu’da ağır bozguna uğrayan…
İtilaf Devletleri (İngiletere – Fransa…)
Karaya asker çıkardı…
Tarihin yazdığı en kanlı kara savaşları başlamıştı…
25 Nisan 1915’te düşman Kemalyeri’ne kadar ilerledi… Burada 27. Türk Alayı ile karşılaştı… Düşman çıkarmasını gören Mustafa Kemal, ordudan emir almayı beklemeden kuvvetlerini harekete geçirdi… Birliklerine kendisi yol bularak Kocaçimen tepesine geldi… Askerlerine dinlenme molası verirken, kendisi de yanındakilerle yaya Conkbayırı’na ulaştı… Orada cephaneleri bittiği için çekilen ve düşman tarafından kovalanan bir gözetleme bölüğüne rastladı… Bundan sonrasını Gazi Mustafa Kemal şöyle anlatıyor:
- Niçin kaçıyorsunuz? Dedim...
- Efendim düşman…
- Nerede düşman?
- İşte… diye, 261 rakımlı tepeyi gösterdiler.
Gerçekten de düşman bana, benim askerlerimden de yakın… Düşman bulunduğum yere gelse kuvvetlerim pek kötü duruma düşecek… O zaman bir mantıkla mıdır, yoksa bir içgüdü ile mi, bilmiyorum, kaçan erlere:
- Düşmandan kaçılmaz, dedim…
- Cephanemiz kalmadı, dediler…
- Cephanemiz yoksa süngümüz var, dedim ve bağırarak:
- Süngü tak, emrini verdim; yere yatırdım… Askerlerim yatınca düşman da yere yattı…
Kazandığım an, bu andır… Düşman ne yapacağına karar verinceye kadar 57. Alay da Conkbayırı’na yetişti…
***
Çanakkale savunması işte tarihe böyle geçti…
Mustafa Kemal, o gün Arıburnu Kuvvetleri Komutanı olarak…
Verdiği emirde şöyle diyordu:
”Ben size taarruz emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum… Biz ölünceye kadar geçecek zamanda yerimizi başka kuvvetler alabilir…”
Sonsöz: “Unutmayalım, unutturmayalım…
Sayfa başına git