Bütçe görüşmeleri

Bilindiği gibi, “bütçe” ülkenin bir yıllık toplam gelirinin siyasi iktidar tarafından nasıl kullanılacağını belirleyen bir kanundur.

Bu sebepledir ki; çok önemlidir.

Bir kaç gün önce TBMM’de 2018 yılına ait Bütçe Kanunun görüşülerek kabul edildi.

İçeriği hakkında doğrudan ilgilenenler dışında pek fazla bir bilgi sahibi olunamadı.

Aynı zamanda gereken heyecanı da yaratamadı.

Niçin acaba?

Şöyle seksenli ve doksanlı yılları hatırlayalım.

Bütçe müzakereleri büyük bir ilgi ve hatta coşku ile cereyan ederdi.

Meclis Genel Kurulu’nda “bütçe görüşmeleri” esnasında yalnız Türkiye değil adeta dünya masaya yatırılır; siyasi, sosyal, ekonomik ve kültürel bütün meseleler ayrıntılı bir biçim de müzakere edilirdi.

Pek çok yurttaş TV ekranlarının başında partilerinin sözcülerinin ve bilhassa “Bütçe Kanunu”nun açılış ve kapanış konuşmalarında liderlerinin neler söyleyeceğini ciddi bir biçim de merak ederlerdi.

Yazılı basın bütün bunları manşetten verirdi.

Bakanlıkların bütçeleri ile ilgili de görüşmeler heyecan içinde sürerdi.

Mesela Dışişleri Bakanlığı’nın bütçesi görüşülürken partisi adına söz alan gerçek devlet adamı Kamuran İnan kürsüye geldiğinde Meclis Genel Kurulu’nda çıt çıkmazdı.

Sinek uçsa sesi duyulacak gibiydi.

Birinci Dünya Savaşı’ndan başlayarak konuyu ele alır günümüze getirir ve çözüm yollarını da tek tek sıralardı.

Muhalif-muvafık konuşmayı büyük bir sessizlik içinde dinler ve sonunda da hep beraber alkışlanırdı.

Genel Kurul’da rakamlar adeta havada uçuşurdu.

Sadece rakamlar mı?

Elbette hayır.

Esprilerde arka arkaya patlatılırdı.

Bir uçtan bir uca memleket Meclis gündemindeydi ve didik didik maddi manevi yönüyle adeta elekten geçirilirdi.

Niçin ve nasıl?

Çünkü…

Kürsüde,

Süleyman Demirel vardı.