Çivisi çıkmış

Devlet bizim…

“Çivisi çıkmış” deyimini içim sızlayarak yazıyorum.

Ama..

Gerçek bu…

Tabii bazıları; “Benim Valim derken, benim Devlet’im demeye” getiriyorlar.

Hatta,

İçişleri Bakanı:

“Erdoğan’ın Ülkesi” mealinde cümleler kuruyor..

Kurmasına kuruyor da yine de “Devlet bizim”…

Gelelim konumuza.

Evet, “çivisi çıkmış”…

Muhalefet Genel Başkanı nerdeyse “linç” ediliyor.

Fail ertesi gün serbest…

Gazeteci Yavuz Selim Demirağ’ın ağzını burnunu kırıyorlar.

Failler ertesi gün serbest.

Gazeteci Sabahattin Önkibar’ı tekmeliyorlar.

Ha keza, failler ertesi gün serbest.

Düşünmeden edemiyorum:

Acaba diyorum, ülkede en güvenli yer “cezaevleri” mi?

YSK kazanılmış seçimi iptal ediyor.

Bir gerekçe yazıyor ki…

Anlayana aşk olsun.

Bunca yıl hemen her mahkemede avukat olarak duruşmalara girdim. Bunlara sıkıyönetim mahkemeleri de dahil… Böyle bir gerekçe görmedim. Hatta anlaşılması için bu “gerekçe”ye de bir “gerekçe” yazmak gerekir.

Ve hatta hiç ihtiyaç yokken Anayasa’nın çok açık hükmüne rağmen “yedek üyeler” ile toplanıyor ve kararı “yedek üyeler”le birlikte alıyor. Tepki gösteriliyor ama sonunda karar “sineye” çekiliyor… Artık “hukuksuzluk” da “hukuk” oluyor.

Hakim duruşma da avukatın eteğinin kısalığını ölçtürüyor.

Ne günlere kaldık...

Bir başka hakim, hem şikayetçi ve hem de hakim. Duruşmayı açıp yönetiyor.

Değil bir davada, hem şikayetçi ve hem de hakim olsun?

Çok bilinen ve hatta Hukuk Fakülteleri’nde ilk öğretilendir:

“Hakim dosya dışında elde ettiği bilgilerle hüküm veremez”…

Bu yazdıklarım birer örnek.

Aslında saymakla bitmez.

Çok eskilerden…

Ünlü bir filozof diyor ki:

“Bir yönetimin üç görevi vardır:

Halkı doyurmak.