Ege'de Sonsöz KAPAT

PAYLAŞ 

Adnan SÖKMEN

Bilenler bilir...

Bilmeyenlere de ben anlatayım...

Neyi mi anlatacağım?..

Tabii ki "Ben"i...

Şimdi böyle megolomanlık yaparak lakırdıya girdiğim için bozulacaksınız biraz...

Ama bozulmayın yaaa!..

Gırgır şamata bizimkisi...

"Acılara göğüs geren, işte benim Zeki Müren" tadında bir şey olacak yazacaklarım...

 

Ama lütfen; Zeki Müren'i burada "kâfiye" olarak düşünün ve benim tercihlerim hakkında başka mânâlar çıkarmayın...

Yooo!.. Sakın yanlış anlanmayın, severim Paşa'yı...

Hatta, tarihte ve günümüzdeki bir çok paşadan daha testisli biriydi rahmetli...

Konumuz zaten "Sanat güneşi"miz değil...

Konumuz, başta da dediğim gibi "Ben"...

 

Şimdi, "Canım ben, ben olmasam ben ne yaparım" diyeceğim ama yine atarlanacaksınız...

Atarlanmayın, sakin olun...

Hatta, uzatın ayaklarınızı gevşeyin biraz...

Evetttt...

Şimdi gelelim bana...

Merak etmeyin, baştaki gibi fazla uçmayacağım kendimi anlatırken...

Şöyleyim, böyleyim, şunu yaparım, bunu yaparım... 

Tek tek basarım, bade süzerim...

Duran toplara iyi vururum...

Yetmez, atomun çekirdeğini bile parçalarım falan da demeyeceğim...

Zaten, "çekirdek" nedir ya!..

Biz İzmir'liyiz...

İllâ bir şeyi parçalayacaksak, bu çekirdek olmaz, "çiğdem" olur...

 

Bak yine konuyu dağıttık...

Neyse, bodozlamasına gireyim en iyisi mevzûya...

Ve "Ben" neymişim; gelin şiir tadında anlatayım bunu size...

Okuyun bakalım; belki siz de, sizdeki "Siz"i bulursunuz bu şiirin içinde...

 

                          ***

 

İzmir gibiyim...

Aşklarımı Kordon'da bıraktım...

Ayrılıklarım Alsancak Garı'nda...

Mutluluklarımı Bit Pazarı'nda sattım...

Neşem, Basmane pavyonlarının vestiyerinde...

 

İzmir gibiyim...

Kâh, Karşıyaka kadar afili...

Kâh, Göztepe kadar deli...

Bazen Saat Kulesi kadar yalnız...

Bazen Kemeraltı kadar kalabalık...

 

İzmir gibiyim...

Çocukluğum Kadifekale'nin surlarında kaldı...

Gençliğim Ballıkuyu yokuşlarında...

Bıçkınlığımı Eşrefpaşa'dan aldım...

Kibarlığım Güzelyalı'dan...

 

İzmir gibiyim...

Teleferik kadar yüce...

Asansör kadar mütevâzi...

Menderes kadar uzak...

Konak kadar yakın...

 

İzmir gibiyim...

Anılarımı Vartant'tan aşağıya yuvarladım...

Acılarım İkiçeşmelik'in dar sokakkarında kaldı...

Sevincimi, Sevinç'in önünde bıraktım....

Heyecanım Lozan kapısında...

 

İzmir gibiyim...

Çeşme kadar asortik...

Urla kadar otantik...

Foça kadar nostaljik...

Seferihisar kadar romantik...

 

İzmir gibiyim...

Bir Boşnak türküsüyüm bazen Buca'da...

Toy bir tıp talebesiyim Bornova'da...

Kiraz olur dökülürüm Kemalpaşa'dan...

Kuş olur süzülürüm Balçova'dan...

 

İzmir gibiyim...

İmbat gibi ılık...

Boyoz gibi keyifli...

Kumru kadar lezzetli...

Ve...

Zeybek kadar havalı...

Masaüstü Görünümü  ♦   İletişim  ♦   Künye

Copyright © 2024 Ege'de Sonsöz