Ne kadar zengin bir ülkeyiz

İzmir, Fuar kenti…

Bu şehirde fuarcılık bir Cumhuriyet geleneği… Sonradan çeşitlendi fuarlar… İhtisas fuarları eklendi İzmir Enternasyonel Fuar’ına... Derken Kültürpark ihtiyacı karşılamaz oldu ve Türkiye’nin en modern Fuar binası olarak, Fuar İzmir inşa edildi…

Birkaç gündür Fuar İzmir’de, “Turizm Fuarı” vardı. En keyifli ve katılımcısı en fazla olan fuarlardan biri Turizm Fuarı…

Açılış töreni için VIP salonuna girdik. Belediye Başkanları, Bakan, diğer üst düzey bürokratlar falan... Fakat ilk dikkatimi çeken, salonun bir hayli basık olması. Yanımdaki arkadaşıma bundan söz ediyorum... O da farkında... “Onur Eryüce gelince nasıl sığacak bakalım?” diye kaygısını dile getiriyor…

Onur, Büyükşehir Belediye Danışmanı... Boyu 2.10 falan sanırım. Derken kapıdan giriyor... “Ohhh…” diyoruz. Onur sığdı… Daha tavana 10 santimetre var. İyi bari. Tavandan şikâyetçiyim ama Onur’la da uzun süre yan yana durmak istemiyorum doğrusu... Salonu dolaşmayı tercih ediyorum…

Salona giren her Belediye başkanı bir metre mesafesinde fotoğrafçısıyla geziyor. Yani tanımadığınız ama bir fotoğrafçının yakından takip ettiği bir kişi varsa, bilin ki, o belediye başkanıdır. Tecrübeli bir iki tanesi böyle değildi şüphesiz…

Eski Konak Belediye Başkanı Ahmet Sarışın, davul zurna ekibiyle gezerdi. Bir tören veya mahalle ziyareti yapacaksa, çalgıcılar çalar Sarışın oynardı. Onun tarzı böyleydi. Şimdikiler fotoğraf ve kamera bağımlısı… Her türlü medyada ve sürekli görünür olmak istiyorlar. Sürekli poz vererek ve konuşarak geçiriyorlar günlerini…

Çok sayıda il standı vardı Fuar’da… Diyarbakır, Antep, Adana vb. İzmir’in hemen her ilçesi. Eskiden olsa akla Selçuk, Çeşme, Foça ve Bergama vb.  gelirdi. Ama artık turizm kavramı değişti… Her ilçe belli ölçüde turistik artık... Tarihi eser, deniz, kum olmasa da dağı, köyü ve gastronomik değerleri var çünkü…

Ne kadar zengin bir ülkeyiz, ne kadar zengin bir şehirde yaşıyoruz gerçekten… Stantları gezerken bunu net olarak görebiliyorsunuz. Tarih, doğa, mimari, gıda zenginliği bakımından muhteşem…

Çiğli standından geçerken Nail sesleniyor, “Hocam hiç sağınıza solunuza bakmıyorsunuz…” Nail Çetin, neredeyse 30 yıl önce Bergama Belediyesi’nden dostum. Geçen dönem Karşıyaka’daydı, şimdi Çiğli Belediyesi’nde…

Sohbet ağırlıklı Bergama tabii… Derken yandaki Bergama standından karanfilli leblebilerimiz de geliyor. Çayın yanında iyi gider. Tabii başka bir içeceğe de yakışır. Denedim çünkü…

Selçuk standından geçerken Şerafettin Hoca’ya uğramasak olmaz. Şerafettin hoca, Seferihisar’dan Selçuk’a transfer oldu bu dönem. Uzun yıllar Seferihisar’da tarım müdürlüğünde önemli bir başarı grafiği çizmişti.

Selçuk standında da çayın yanında önüme çerez konunca, “Bergama’nın karanfilli leblebisini yedim, üstüne bu gitmez” dedim. “O zaman mandalina getirin hocama” dedi Şerafettin hoca... Ardından da ekledi, “Hocam geçen yıla kadar, en iyi mandalina Seferihisar’daydı, ama artık en iyisi Selçuk’ta…”

Evet, öyleydi…

Biz nereye gidersek, nereyi seversek, en iyisi orası tabii...

İzmir gibisi yok…