Tarihi yürüyüşün olası sonuçları (2)

İstanbul Valiliği, Melih Gökçek vb. ne derse desin!
Temmuz sıcağında Maltepe Meydanı’ndaki kalabalığı sadece matematik bilimiyle açıklamak mümkün değildir. Kaldı ki yapılan bazı açıklamaları sadece matematik değil mantık bilimine de sığdırmak kolay değil. Aynı meydanda neredeyse benzer bir kalabalıkla yapılan mitinge “2,5 milyon kişi Köş’e uğurladı” manşeti atan hükümete ziyadesiyle yakın gazeteler ve söz konusu meydanın kapasitesini “2 milyon insan alıyor” diyerek açıklayan Erdoğan’ın sosyal medyada paylaşım rekorları kıran videoları da Adalet Mitingi'ni rakamsal olarak küçültmeye çalışanları tekzip etmektedir.
En başta da İstanbul Valiliği'ni…
Yani Maltepe’yi “Erdoğan doldurunca 2,5 milyon, Kılıçdaroğlu doldurunca 175 bin kişi alır” diyorsak, en masum haliyle ‘tutarsızın önde gideni’ oluruz. Sahiplerini komik duruma düşüren iddiaları geçip söz konusu mitingin olası sonuçları üzerine kafa yormaya devam edelim biz.
Guinness Rekorlar Kitabı’na giren bir yürüyüşün ardından gerçekleştirilen Maltepe Mitingi, Türk siyasi tarihi açısından da CHP açısından çok şey ifade ediyor.
Dün de altını çizdik… Partinin genel başkanlık/liderlik sorununu çözdüğü gibi, olası oy erozyonunu minimize edip, referandumdaki yüzde 48,5’tan artı oy bile taşıyabilir bu yürüyüş.
Ancak bundan sonraki süreç doğru yönetilebilirse…
CHP’nin önderlik ettiği en geniş katılımlı mitinglerden biri olması nedeniyle Maltepe Mitingi bir zirvedir. Ve zirveler her zaman tehlikelidir. 432 kilometre yolculuğun ardından Kılıçdaroğlu ve arkadaşları bir an için zirveye bayrak dikmenin hazzını yaşamış olabilir.
Ancak yeni bir hedefe daha yüksek bir zirveye kilitlenemezlerse, “Guinness rekorlar kitabına girmekten öte bir anlamı’ kalmayabilir bu yürüyüşün. Çünkü meydanlar bazen iktidara giden rüzgârı yaratabildiği gibi bazen de toplumsal muhalefetin enerjisini soğurabilir. 2007 cumhuriyet mitingleri buna en güzel örnektir.
Hiç kuşku yok ki Kılıçdaroğlu, Adalet gibi herkesi içine alan bir parantezi oldukça geniş ölçekte açarak müthiş bir potansiyel enerji yakaladı. Ancak ortaya çıkan bu enerjiyi siyasete dönüştürmek başka bir maharet gerektiriyor. Yani bugün iyi bir dalga, iyi bir rüzgâr yakalayan Kılıçdaroğlu, gemisini doğru limana götürmek istiyorsa, kaptan köşkünde yeni manevralar yapmak zorunda.
Yakın çalışma arkadaşlarını gözden geçirmek de dâhil bundan sonraki eylem ve söylemlerini yeni duruma uygun hale getirmeli.
Türkiye’de rüzgârın ne zaman nereden eseceğinin garantisi yoktur çünkü.
Yürüyüşten önce ülkenin en çok tartışılan, üst üste 7 seçim yenilgisi almakla, iktidarın sigortası olmakla, etkili muhalefet yapamamakla, masaya yumruğunu vuramamakla suçlanan Kılıçdaroğlu, bugün yakaladığı rüzgârı belki kendisi bile tahmin edemezdi.
Ama şu anda Kılıçdaroğlu siyasal muhalefetin en etkili isimlerinden birine dönüştü.
Bu da onun yükünü ziyadesiyle arttırıyor. Bundan böyle söyleyeceği her söz, atacağı her adım daha geniş bir kesim tarafından ve de daha dikkatli izlenecektir.

Diğer taraftan merak konusu olan bir diğer husus ise Kılıçdaroğlu’nun bu yükü taşıyıp taşıyamayacağı… Yani bir nevi güç zehirlenmesi yaşayıp yaşamayacağı…
Tüm bu soruların yanıtları CHP liderinin bundan sonra atacağı adımlarda gizli… İzleyip, değerlendireceğiz.

Peki, CHP için bundan sonraki hedef ne olabilir?

Tabi ki 2019 cumhurbaşkanlığı seçimi…
Maltepe konuşmasında 16 Nisan’daki referandumunu ve de Anayasa’yı YSK kararları üzerinden gayri meşru ilan eden Kılıçdaroğlu’ndan beklenti cumhurbaşkanlığı seçim sürecini doğru yönetmesi.
Keza 2014’teki çatı aday fiyaskosu hala unutulmuş değil.

Türkiye’de önemli bir kesimin ‘tünelden önceki son çıkış olarak’ gördüğü 2019 cumhurbaşkanlığı seçimlerine giden yolda CHP’nin yerel seçimlere de aynı ölçüde motive olması gerekiyor.
Seçimlerin normal takvimde yapıldığını varsayarsak, cumhurbaşkanlığı seçimlerinden 6 ay önce yapılacak yerel seçimde AK Parti’nin 2014 benzeri bir sonuca ulaşması cumhurbaşkanlığı seçimlerinde çarpan etkisi yapacaktır.
Yerel ölçekte çok sayıda belediye başkanını değiştireceğinin sinyallerini veren Erdoğan, teşkilat ve aday revizyonuyla yakalamayı planladığı rüzgârla, 2014 benzeri bir sonuca ulaşmayı hedefliyor. Zor görünse de bu hedef yakalandığı takdirde Erdoğan’ın cumhurbaşkanlığı seçimlerinde işinin daha kolay olacağı düşünülmektedir.
Bugün yerel bazda sahil partisi görünümünde olan CHP’den beklenti bir şekilde bu kuşatmayı yarması… MHP’nin son süreçlerde takındığı tavır, özellikle Batı’daki seçmenin sandıkta gerçekleştirdiği ittifaklara zarar verecek gibi görünse de Meral Akşener ve arkadaşları tarafından kurulacak yeni partinin benzer bir misyonu üstlenmesi beklenebilir.
Ancak yürüyüş öncesi yaptığımız araştırma sonuçları Akşener’in kuracağı merkez partisinin CHP’den de önemli bir oya talip olduğunu gösteriyor.
Belki de AK Parti’nin 2019 yerel seçim stratejilerinden biri CHP ile Akşener’i çarpıştırmak olacak.
Yeni kurulmuş bir parti olarak yereldeki iddiasını ilk seçimde başka bir partiye ikram etmemesi beklenen Akşener’in partisi, CHP’nin en büyük yerel kâbusu gibi görünmektedir.

Kılıçdaroğlu’nun üzerinde durması, kafa yorması gereken hususlardan biri de kuşkusuz budur.
Muhalefet cephesinin yereldeki kapışmasından kim kazançlı çıkar dersiniz?
Tabi ki AK Parti ve Erdoğan…
Hem CHP’nin hem de Akşener ve arkadaşlarının görünen köy kadar net olan bu tabloya bakıp kara kara düşündüklerinden eminim.