MENÜ
İzmir
Ege'de Sonsöz
PAYLAŞ 
Facebook'ta Paylaş
Facebook'ta Paylaş
Facebook'ta Paylaş
Facebook'ta Paylaş
Facebook'ta Paylaş
Tramvaydaki yaşam tarzı
Hanzade ÜNUZ
YAZARLAR
14 Şubat 2019 Perşembe

Tramvaydaki yaşam tarzı

İzmir’de tramvay meselesi çok konuşuldu.

Sonuçta tamamlandı, mis gibi kullanmaya başladık.

Ben işe tramvay ile gidip gelenlerdenim.

Dün de Göztepe’den tramvaya bindim.

Üçlü koltuk grubunun bir kenarına oturdum.

Diğer kenarda yerde ayaklarının önünde büyükçe bir kutu olan…

Kumral sakallı, işçi tulumlu genç bir adam vardı.

Bir durak sonra tramvaya kucağında bebeğiyle genç bir anne…

Elinden tuttuğu 5 yaşlarındaki kız çocuğu ile genç bir baba bindi.

Kumral sakallı genç adam hemen kalktı, aileye yer verdi.

***

Henüz 20’li yaşlardaki anne, minicik bebeğiyle yanıma oturdu.

Pembe battaniyeye sarılı bebek ağlıyordu.

Gülümsedim, “Maşallah kaç aylık” dedim…

Anne tedirgin baktı, hafif gülümsedi.

Sağ tarafında oturan kocasına döndü.

Bebeğin babası başını uzatınca sorumu yineledim.

Anlamadığım birşey söyleyip, kırık bir Türkçeyle “15 gün” dedi.

Annesi az bir sesle ağlayan minicik bebeği kucakta sallarken…

Dört kişilik bu çekingen aile...

Sessiz sakin ilerleyen tramvaydaki yolcuların ilgi odağı oldu.

Göz ucuyla yanımda kucaktaki bebeğe bakarken...

15 günlük taptaze bir hayat diye düşündüm.

Bilinmeyenlerle dolu bir yolculuğa çıkan yeni bir nefes.

Çaresizliği kadar, umut da veren bir bebek.

Yüzü battaniye ile kapalı bebişten...

Pembe bir yanak, minik bir burun ve emzik görebildim sadece.

Kumral sakallı genç, ailenin yanında ayakta yolculuğa devam ederken...

Bebeğin babasına bir şeyler sordu.

Arapça olduğunu sandığım bir dilde, “Suriye” dedi.

Baba “Kobani”  dedi

Tramvaydaki yolcularla birlikte anladık ki…

Suriyeli göçmen bir aile ile yolculuk ediyoruz.

Ayakta duran kumral sakallı genç adam yere doğru eğildi…

Önündeki kutunun içindeki torbayı karıştırmaya başladı…

Ben sadece hışırtıyı duyuyordum.

Herkes genç adamı izlerken...

O da bebeğin babasına anlatıyordu…

“Çok var baksana…”

Oturduğum yerden ne yaptığını göremiyordum...

Yerimden kalkıp bakmak da tuhaf kaçacaktı.

Karşıda dikkatle izleyip birbirlerine fısıldayan iki beye sormaya niyetlendim.

O sırada kumral sakallı genç, doldurduğu torbayı babaya verdi.

Mutlu, mesut bir ifadeyle…

“Bunları götürdüğüm arkadaşımın daha fazlasına ihtiyacı yok” dedi.

***

Ne olduğunu hala anlayamadığım için meraktan çatlayacaktım.

Sadece kumral sakallı genç adamın ıslak, parlayan elini görebildim.

Kağıt mendille kurulamaya çalışıyordu ki...

Karşı köşede oturan şık giyimli bir kadın yerinden hafifçe uzandı…

Başıyla selamladığı genç adama iki ıslak mendil verdi.

O elini silerken parmaklarında parlayan pulları gördüm.

Şık giyimli kadının yanında oturan başka biri harika bir gülümsemeyle…

Kumral sakallı adamı göstererek, “Yaptığı çok hoştu değil mi” dedi.

Bulunduğumuz bölümündeki herkesin yüzünde tatlı bir tebessüm oldu.

Yerimden kalktım…

O torbayı görmek istiyordum.

Kumral sakallı genç adamın yanına doğru yürüdüm.

Beyaz köpük kutudaki büyük balık torbasını..

Gümüşi renkli iri sardalyaları gördüm.

“Siz Arapça mı biliyorsunuz” diye sordum genç adama.

“Yok abla, Kürtçe konuştuk” dedi.

“Çok var balık baksana, götürdüğüm arkadaşımın da bu kadarına ihtiyacı yok” diye ekledi.

“Nerelisin” dedim.

“Aslen Elazığ’lıyım. Ama Adana’da büyüdüm ben. Şimdi İzmir'deyiz ” dedi.

O sırada tramvay ineceğimiz durakta durdu.

Kumral sakallı genç adam yerdeki kutuyu kucakladı.

“Götüreceğim adres Kıbrıs Şehitleri’nde ama yönü tam çıkaramadım buradan” dedi.

Islak mendilleri veren şık kadın da tramvaydan iniyordu,“Ben göstereyim” dedi.

Spor kıyafetli başka bir genç kadın“Ben de o tarafa doğru gidiyorum, birlikte gidebiliriz” diye ekledi…

Önümden indiler, ben de arkalarından yürüyüp...

Kulaklarımı dört açtım.

Genç kadın, “Ben deTunceliliyim” diye anlatmaya başladı.

Üçü birlikte duyamadığım bir sohbete dalarak gittiler.

15 günlük minik bebek, ailesi ve torbadaki sardalyalar…

Tramvay yolculuğuna devam etti.

***

Tramvayda bir anda karşıma çıkan bu hayat kesiti...

Çok sık tartışılan İzmir’deki yaşam tarzı konusunu anımsattı bana.

İzmir’deki yaşam tarzı meselesi...

Nasıl rakı balığa, eller havaya indirgeniyor bazen diye düşündüm...

Oysa aslında işte belki de bu kadar basit...

Bu kadar çıplak İzmir’deki yaşam tarzı.

Bir tramvay yolculuğundaki gibi kendiliğinden...

Samimi, ötekileştirmeyen.

Kaynak suyu gibi doğal...

Kurutulmuş çiçek gibi olur çerçeveletirsen...

Anlaşılmayan, nefes alamayan, bozulan.

İzmir’deki bu gizemli yaşam tarzı meselesi...

Bir yaşam kültürü aslında.

Nezaketle birlikte yaşama kültürü.

Çok kültürlü, homojen ve çok sesli.

Birlikte, içiçe, kucaklayan, doğal ve samimi.

Hesapsız, neşeli ve yardımsever.

Bağırmayan, hoşgörülü ve ölçülü.

Korkmayan, güvenli ve dikkatli.

Yakınlaştıran, dinleyen ve sağduyulu.

İzleyen, fark eden ve anlayan.

Şarapçı, mangalcı diye ayırmayan...

***

Yerel seçimler arifesinde İzmir özelinde...

Adayların başlattığı “Yaşam Tarzı” ve “Yaşam Kalitesi” yarışında...

Bir taraf “Ama yaşam tarzımız…"

Diğer taraf “Ama yaşam kalitesi...” diye çekişiyor.

Bir tarafın özgürlük, demokrasi demekten dilinde tüy bitti.

Diğer tarafın da hizmet, yatırım, kalkınma, proje demekten.

Biz İzmirliler ise…

Anlaşılamamaktan yorulduk.

Arkadaşlar...

Sayın Başkan adayları...

Ajandanızda acaba neden...

Hem, Hem de...

Yazmıyor?

Yaşam tarzı ve yaşam kalitesinin birlikte yaşanabileceği...

Nasıl aklınıza gelmiyor?

Siz farkında değilsiniz belki ama...

İzmir’in düşünceleri, talepleri ve hayalleri sizden ileride seyrediyor.

Biz İzmir’de hem yaşam tarzını korumayı...

Hem de yaşam kalitesini yükseltmeyi istiyoruz.

İzmir tramvayındaki iyiliğin, doğallığın, samimiyetin, hoşgörünün...

Fark edilmesi ve dahası...

An-la-şıl-ma-sı-nı istiyoruz.

Çok şey mi istiyoruz?

Yorum Ekle
Yorumunuz gönderildi
Yorumunuz editör incelemesinden sonra yayınlanacaktır
Yorumlar
 Kadriye Özalp
 19 Şubat 2019 Salı 23:02
Herzamanki gibi güzel İzmirin güzel İzmirlilerin farkı. Medeni , samimi ve değerlerine sahip çıkan????????
 Ankara'da
 15 Şubat 2019 Cuma 09:30
Ankara'da geçen gün ego otobüsüne bindim, derken benden yaşlı bir bayana yer verdiğimde şaşkın bakakaldı, sonra 'nerelisiniz?' dedi. İzmir deyince de 'tabii, neden akıl edemedim ki?' dedi gülümseyerek. Sonra sohbet büyüdü, sohbete katılanlar oldu, hepsinin söylediği şey 'İzmir duruşu' dedikleri İzmirlinin boyun eğmezliğiydi :)Yaşlı bir kadın, 'sırf Uzun Adamı deli etmeleri bile alkışlanır' dedi :)
 Süleyman
 15 Şubat 2019 Cuma 08:39
İzmir insanı buraya göç edenleri buranın yaşam tarzına uymasını büyük ölçüde sağlıyor.Ama bu i kendi ülkesinden kaçan katili hırsızı rehabilite etmek bizim işimiz değil.Yarın İzmirimiz en övündüğümüz güvenli yer özgür yer özelliklerini kaybeder.Bir siteye girerken kapıda güvenlik ev sahibine haber veriyor.İpsapsız kaçaklar,katiller,hırsızlar sorgusuz sualsiz ülkemize girebiliyor.Bu arada olumsuz tramvay yaygarası yapanlardan hiç ses çıkmıyor uygarlığa alışıyorlar herhalde.
 Mehmet
 15 Şubat 2019 Cuma 08:19
Kentimiz hakkımız güzel , biz birarada huzurla yaşıyoruz, her tür insan var ama kavga yok, şehrin ruhu kavgasız, lütfen İzmir''i rahat bıraksınlar
 Ulvi Derin
 15 Şubat 2019 Cuma 00:27
İşte bu süper
 cem
 14 Şubat 2019 Perşembe 20:40
çağdaş kente çagdaş ulaşim araci çooook yakisti.
 REİS
 14 Şubat 2019 Perşembe 20:15
SAYIN BAYAN BİZİM İNSANIMIZ ÖYLEDİR İZMİRE HAS BİR ŞEY DEĞİLDİR O
 İzmir
 14 Şubat 2019 Perşembe 19:56
İzmir gerçekten de yaşam kültürü üzerine konuşulması, incelenmesi ve anlaşılması gereken bir kent.
 sezarın hakkı sezara
 14 Şubat 2019 Perşembe 18:26
Ya ablacım bu yaşam tarzımız meselesinde. insanların izmirli olma meselesinde işi rakı&balıga indirenlerin kim oldugunu gayet iyi biliyoruz. adamların derdi zaten bu ! bu şehirde türk,kürt,azeri,alevi,son olarak suriyeli aklına ne gelirse bir birine karışmadan yaşayabiliyor. artık havasındanmıdır,suyundanmıdır nedir bilmiyorum ama yani nasıl diyim aslında izmir insanı hakkaten değiştiriyor. dediğim gibi bazıları da bu olmasın istiyor. İşi alkol ve izmirlinin rahatlıgı üzerinden yürütüp. özgürce yaşama gidi sorunlar konuşulmasın istiyorlar. yani sizin rrakınıza balıgınıza karışmayacagız ama bunun karşılıgında bize izmiri satacaksınız diyorlar.
 Aysegül
 14 Şubat 2019 Perşembe 15:16
Hanzadecigim,bu duyarlı ve tam netlikle anlattıgın İzmir, dedigin kaliteyeulaşmayı başarırsa, şu anda okurken döktügüm gözyaşlarına degecek ve benim yasadıgım 60-80 arasındaki İzmir olacak.??Ellerineve düşüncelerine saglık??
Yazarın Diğer Yazıları
Sayfa başına gitSayfa başına git
Masaüstü Görünümü  ♦   İletişim  ♦   Künye
Copyright © 2024 Ege'de Sonsöz