Çok üzgünüz çünkü:
Dün 10 Kasım’dı... Atamızın aramızdan ayrılışının 76.yılıydı. Bütün yurtta özlemle andık. Hiç şüphesiz O’nu kaybettiğimiz için çok çok üzgünüz. “Her canlı ölüm denen acıyı tadacaktır” emri bizi teselli etmektedir. Saat dokuzu beş geçe olduğun da yurdumun hemen her köşesin de görülen manzara Atamızı asla unutmayacağımızın ve unutturmayacağımızın en açık delili idi. Yaşlı genç, kadın erkek, yürüyen oturan, araçlarda bulunan herkes ayağa kalkıp büyük bir özlem duygusu için de saygı duruşun da bulundu. Artık bu saygı duruşunu hiç kimse zora dayalı diyemez. Çünkü zaten siyasal iktidar Atamızı unutturmak için her çareye başvuruyor. Bayramlar da dahi çelenk konmasının yasaklanması bunun en açık delillerinden biri değil mi? O halde kim su saygı duruşunun zora dayalı olduğunu iddia edebilir? Evet O’nu saygıyla, özlemle andık ve daha bir acıyla aradık.
Gururluyuz çünkü:
Asrın lideri bizim içimizden Türk Milletinin içinden çıktı. Devlet adamı, asker, diplomat, siyaset adamı, büyük devrimci, fikir ve düşünce adamı, laik cumhuriyetin kurucusu, tüm mazlum milletlere örnek olacak zaferlerin ve devrimlerin kahramanı bizim içimizden çıktı. Türk Milleti öylesine bir kahraman yetiştirdi ki dünyanın diğer büyük devlet adamları kendi milletleri tarafından dahi unutulduğu halde Dünya da Türk Milleti de O’nu unutmadı.
Burukluk içindeyiz çünkü:
Bu gün itibariyle O’nun kurduğu Cumhuriyete sahip çıkamadık.
Cumhuriyetin kazandırdığı bütün değerler tek tek satıldı.
Telekomdan, TEKEL’e, yollara, ormanlara, fabrikalara, kadar akla gelecek bütün kazanımlar tek tek elden çıkarıldı. Dereleri, ağaçları tarumar edildi. Sınırları bile yol geçen hanına döndü.
Hem de yerine yenileri yapılmadan.
Pardon yerine yenisi yapıldı.
1000 odalı Aksaray.
Milletin malı dendi ve demirbaşa kaydedildiği söylendi.
İtibar İlke de, dik durmada, tutum ve davranışta aranacağına “bina” da aranır hale geldi. Aman Allah’ım…
Sonra:
Senin “Yurtta Sulh Cihan da Sulh” ilken rafa kaldırıldı ve bütünüyle komşularımızla adeta savaş hali ilan edildi. Artık komşularımız Devletler değil, illegal örgütler.
Açılım veya çözüm süreci diye ülke bir uçtan bir uca yangın yerine çevrildi ve birlikte bütünlükte hukuken olmasa da fiilen yok edildi.
“Aydınlık Türkiye” yerine “Yeni Türkiye” adı altında Orta Doğu’daki ülkelere benzer hale getirilmeye çalışıldı.
Devletin kuruluş felsefesi olan ilk dört maddesi Anayasadan çıkarılmaya çalışıldı.
“İleri Demokrasi” adı altın da demokrasinin vazgeçilmez kurum ve kuruluşları tek tek partizan bir felsefenin esiri edildi.
O kadar ileri gidildi ki en yetkili kişi “Dersim Kerbela’ydı” diyebildi.
Hasılı 2002 den bu yana Cumhuriyete ait yani Atatürk’e ait ne varsa tahrip edilmeye çalışıldı.
Şimdi:
Atam,
Seni kaybettiğimiz için çok çok üzgünüz.
İçimizden çıktığın Türk Milletinin içinden çıktığın için çok çok gururluyuz.
Senin eserlerine yeterince sahip çıkamadığımız için de çok büyük burukluk içindeyiz.
Sana hesap veremeyecek durumdayız.
Ancak :
Senin muhteşem devrimlerinin ışığın da en kısa zamanda bu tahribatı şüphesiz gidereceğiz ve senin eserine kesinlikle sahip çıkacağız.
Çünkü :
Bu topraklarda yedi cihan bilsin ki Mustafa Kemaller ölmez.
Sayfa başına git