Zihinler berrak değil

Siyasal yaşamın ahvaline baktığımda gördüklerimin bende bıraktığı izlenim içimi karartıyor. Bilgiyi umursamazlığın, düşüncenin yöntemine yabancılığın, şahsi beklentilerin, netameli işler ve ilişkilerin bulanık zihinlerde yarattığı girdapta, bütün değerler boşluğa savruluyor.

Saraydaki Efendi veya muhalefetin başındaki Efendi ile hemhal siyaset yapmak, sistemin dayattığı zorunluluktur. Başka bir siyasete sistemin ne ihtiyacı ne tahammülü var…

Gelin görün ki bu iktidar ve bu muhalefetle kapitalistlerin insanlığa yaptığı zulme karşı koymanın imkânsızlığını göremiyoruz. Ve iri laflar ederek beyhude yere nefes tüketiyoruz.

Bir de muhalefeti içinden kemiren “hormonlu sol” var. Muhalefette tuttuğu yer itibarıyla öncelikli meselemiz haline geldi. O barikatı aşmadan gerçek bir muhalefet hareketi örgütlemek mümkün değil.

“Hormonlu sol” dediğim, sol düşünce ile yakından uzaktan ilgisi olmayanların soludur.

Bunlar genellikle CHP’de yuvalanırlar ve Marksist, 68’li, 78’li, devrimci, TKP’li, sosyalist, sosyal demokrat gibi yaftalarla dolaşmayı severler.

Buna karşılık, cemaat çevrelerinden gelenler ketumdur.

Aslında hepsi de kapitalizmin sadık bendeleridir. Hepsi de sistemden beslenmenin uzmanıdır.

Sağ cenahtakilerden farkları, durumlarını ve yaptıklarını sol jargon ve etiketlerle kamufle etmeleridir. Yani yüreksizdirler, sinsidirler… Gerçek tercihlerini ortaya koyacak kadar haysiyetli değildirler.

Öte yandan, ana muhalefet, taşıdığı sosyal demokrat kimliğin gereklerini doğru dürüst yerine getiremediği için ülke bu anlamda da muhalefet sorunu yaşıyor.

Kanatları oluşturup partiyi ideolojik yönden zenginleştirmek yerine tasfiyeciliği seçen yönetim yüzünden; CHP gerçekten politika üretemiyor.

Sosyal demokrasinin yeni Dünya düzeninde ahvali üzerine insanı motive edecek ne bir söz ne bir eylem… İnsanı çileden çıkaran bir oportünizmle durumu idare ediyorlar.

Muhalefetin kahir çoğunluğunda zihinler berrak değil. İktidardakilerde hakeza…

İktidar, kapitalist metropollere direniyor!.. ABD’ye, AB’ye kafa tutuyor… Emperyalizme durmadan saydırıyor… İyi de, Türkiye sistemin neresinde duruyor?

Hiçbir zaman antikapitalist politikalara geçit vermemiş olduğunu bildiğimiz Türkiye, şu anda da, uluslararası kapitalist sisteme aslında bir itirazı olmayan Erdoğan tarafından yönetiliyor.

Aradaki itilaf, akçeli konularda sistemin arka sokaklarına dalma teşebbüsünden kaynaklanıyor olabilir...  Yani, kapitalizme karşı olduğu falan yok. Muhalefetin hakeza…

Neresinden baksanız zihinler bulanık. Akıllar karışık. Siyaset, kendini tekrarlayan ezbere dönüşmüş. Toplumsal alan sıkıntılı. Hayatımız zor. Ama nedense umutluyuz...