1980 darbesinden iki yıl sonraydı.
Takvimler, 7 Kasım 1982'yi gösteriyordu.
O yıllarda oy kullanma yaşı, bugünkü gibi 18 değil.
Üniversiteden yeni mezun olmuşum.
Beş ay önce doldurmuşum, 21 yaşımı!
İlk defa oy kullanacağım!
Bende bir heyecan, bir heyecan!
Oyumun rengi çoktan belliydi.
Sonucu da elbette...
Ama 1982 Anayasası referandumunda ret oyumu sandığa atarken, kendimi ilk defa adam yerine konmuş hissetmiştim!
Hele hele görevlilerin masasına gittiğimde...
Parmağıma sürdükleri o mavi boya var ya...
Artık oy kullanacak yaşa geldiğimin bir nişanesiydi.
***
Hafızama kazınmış bu anımı anlattıktan sonra, yine hafızamı zorladım.
O günlerde mükerrer oy kullanmak acaba çok mu kolaydı, diye sordum kendime.
Gerçekten böyle bir risk vardı da, o yüzden mi mavi boyayı parmağa sürüyorlardı?
O dönemde mükerrer oy kullanan var mıydı, yok muydu, bilmiyorum ama...
Bugün itibariyle kim olduğu belirsiz kişilere bile oy kullandırıldığı iddiaları ayyuka çıkmış durumda.
Yani sandığa gidecek olan herkesin iyi niyetli olmadığı yönünde düşünceler var.
Öyle olmasa...
İçişleri Bakanlığı 81 İl Valiliklerine 61 maddelik "Seçim Tedbirleri Genelgesi" gönderir miydi?
Öyle ki, bu genelgede akla gelebilecek her şey düşünülmüş.
Olası her türlü sıkıntıya karşı önlem alınması istenmiş.
Kedilerin trafolara girip seçimi karanlığa gömme ihtimali düşünülmüş, "trafolara iyi bakın" denmiş.
***
Buraya kadar her şey normal.
Normal olmayan, parmak boyası talebine yapılan itiraz...
CHP İstanbul Milletvekili Ali Özcan, parmak boyası geri gelsin, 14 Mayıs'taki seçimlerde bir parmak boya sürülsün diye kanun teklifi verdi, TBMM'ye...
Ciddiye bile alınmadı.
İYİ Parti'nin Yüksek Seçim Kurulu'na yaptığı "önümüzdeki seçimde parmak boyası kullanılsın" talebi, kabul görmedi.
YSK, "Yasal düzenleme yapılması" gerektiğine vurgu yaparak, işlem yapılmasına yer olmadığına karar verdi.
Zafer Partisi Genel Başkanı, "Parmak boyası" diyor, başka bir şey demiyor.
YSK'nın önünde nöbet tutuyor.
"Seçimde parmak boyası kullanılana kadar buradayız" diye de not düşüyor.
***
Hükümet, olası sorunlar yaşanmasın diye bir yandan 61 kalemlik önlemler paketi hazırlarken...
YSK, parmak boyasına gerek olmadığına karar veriyor.
Peki parmak boyası meselesi gündeme alınsa...
Yapılması gereken yasal bir düzenleme söz konusuyla, hemen yapılsa..
Seçimler daha güvenli bir şekilde gerçekleştirilse...
Ne zararı var Allah aşkına?
Alt tarafı bir parmak boya!
Ondan niye korkulur?
Anlamak mümkün değil.
***
2007'de son kez parmaklarımız boyanmıştı.
Ondan sonraki tüm seçimlerde, referandumlarda parmaklarımız boyasızdı!
Ancak pek çok yerde seçimler, parmaklar kadar temiz değildi.
Oylar tekrar tekrar sayıldı.
Tutanaklar incelendi.
Yeri geldi, insanlar oy çuvallarının üstünde sabahladı, aman bir numara dönmesin, diye...
***
Uzun lafın kısası...
Bir parmak boya meselesi çözümsüz kalınca...
Yüreğimize yine bir şüphe düştü.
Acaba seçimin sonucu yine mi kediler belirleyecek?
Oysa sadece bir parmağı boyamak!
Hiç kuşkusuz, seçimi yüzüne gözüne bulaştırmaktan daha iyi olacaktı!
Öyle ya, bir fincan kahvenin 40 yıl hatırı varsa...
Bir parmak boyanın da insanlara verdiği güven ve huzur vardır!
Sayfa başına git