Bu neyin telaşı?

Korkunun ecele faydası yok. Ortalığı toza dumana boğmaya ise hiç gerek yok!

Mukadderattan kaçılmaz!

Kaçınılmaz son gelecektir, bu da çok yakındır.

Erbakan Hoca’nın dediği gibi vakit dolmuş ve kaçacak yer de kalmamışsa replik şudur:

“Gebereceksin!”.

Erbakan Hoca bu deyimi, kovboy filmlerinden aldığını söylerdi. Köşeye sıkıştırılmış kişiler için kullanılan “Gebereceksin!” repliği, bugün de espri niteliğini koruyor.

Hoca iktidar sahiplerine “Bari yenilirken dürüst olun!” derdi.

***

Doğu toplumlarının siyasal geleneğinde sıklıkla görülen oyun devam ederken kural değiştirmek çirkinliğini Müslümanlık da değiştiremedi!

Güya demokrasiye geçildi amma o da kurallarla oynamayı değiştiremedi.

İktidar sahipleri, iktidarda kalmak için ilk fırsatta seçim kanunu ile oynadı.

Yetmedi, propagandada eşitsizlik adına ne varsa tüm imkanlar iktidar adına kullanıldı.

Ahaliyi ikna edeceği umulan ne kadar aş, iş, makam, mevki sözü, yatırım vaatleri… varsa onlar da verildi.

Hay aksi! Anketlerin yalancısıyım, bunlar da fayda etmedi.

İktidarsız yaşayamayacağını iyi bilen iktidar sahipleri, sudan çıkmış balık gibi çırpınmak istemiyorlardı. Kolayında ikna olabilen ahali ise bu kez inat ediyor, bir türlü ikna olmuyordu.

Bir çareden başka bir çareye başvuruluyordu, olmuyordu… olmuyordu… olmuyordu…

Sanki yer yarılmış eski ahali yok olmuştu. Yenilerini ise anlamak mümkün değildi.

Erenlere, bilenlere sorulmuş mukadder cevap değişmemişti:

Her çareye baş vurulmuş bir sonuç alınamamışsa zurnanın son deliğine varılmış demektir, moda tabirle Z kuşağına!

İktidar açısından pes etmek yoktu!

Güneş yüzü görmemiş çarelere başvurulacaktı. Hayal meyal fark etmez, yeter ki ahalinin dikkatini çeken bir söz, bir slogan, ne bileyim bir vaat olsun!

Hiç olmadık yollara başvurulacaktı:

Gaz bulunacak, petrol çıkarılacak, ekonomi uçurulacaktı…

İş inada binince kurgu bilim yapmaya karar verildi:

Aya yolculuk yapılacaktı…

Fekad, lakin, amma… dendi, dağ taş ses verdi, oy kullanacak ahalide ise tüy bile kıpırdamadı.

Pes etmek yoktu, bu oyun iktidar oyunuydu, şakası yoktu, ağaçlar gibi ayakta ölünecekti.

Toplumu tehdit eden provokasyonlara başvurulacaktı! 

Bu da mı yetmedi, Roma değil; dünya ateşe verilecekti.

Devletler ve milletler onar onar yakılacak, karşı yamaçta arp çalınacak, keman dinlenecekti