Halil İbrahim Sofrası

Helalleşme çağrılarından sonra Halil İbrahim Sofrası…

Dini motiflerle güçlendirilen toplumsal alanınkimlik siyasetiyle derlenip toplandığı bir “ikinci yüzyıl” hikayesi…

Kendisine asla o kareler içinde yer aramayanların öfke ve hüzünle baktıkları siyaset manzaraları…

Nicelik olarak mini minnacık dört sağcı siyasi parti ve islamcı iktidar karşısında yüzde yirmi bandına yerleşmiş ana muhalefet… Giden İYİ Parti’nin boşluğunu muhtemelen HDP dolduracak.

Güçlü “Ortak Program” ile bir yıldır topluma Türkiye’nin yeni Dünya düzeninde yerini ve inşa programını anlatmak yerine kişi kültünü öne çıkarmanın bedelini ödüyoruz. “Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem”gibi muğlak bir vaat dışında her şey kişi kültüne odaklı.

Altılı Masa’da huzur olmadığı zaten uzun zamandan beri biliniyordu. Sonunda, İYİ Parti koptu.Ortada bir başarı öyküsü falan yok. Halil İbrahim Sofrası, ha bir eksik ha bir fazla…

Kıyametler kopuyor. CHP’liler diyor ki “biz size iyilik yaptık, hadi bakalım, diyetini ödeyin!” Akşener’i nankörlükle suçluyorlar. Yanı sıra, Meral Akşener’in faşist olduğunu bir anda hatırlayıverdiler.

Ne ki bu ayrılığın Millet İttifakı’ndan ziyade Cumhur İttifakı’nı rahatsız etmesi muhtemeldir. Cumhur İttifakı’nda dengeler değişebilir.

Erdoğan’ın oylarında depremle birlikte ortaya çıkan aşınma, seçim sonuçlarını belirleyecek düzeyde. Ancak, Erdoğan’a duyulan güvensizliğin Kılıçdaroğlu’nun liderliğini yaptığı Millet İttifakı hanesine oy olarak kaydedilmesi pek olası değil. Buna karşılık, bağımsız hareket eden İYİ Parti ve Meral Akşener bu oyları pekâlâ alabilir.

Öte yanda, Doğu-Batı hattında gerilen Türkiye’de Biden yönetiminin ve AB’nin öngördüğü değişim ve dönüşüm politikalarını Meral Akşener’in milliyetçi tabanına anlatma ihtimali pek yoktu.

Emperyalist dedikleriyle politik birlik, solcuların içine siniyor olabilir; fakat sağda Batı karşıtı eğilimler çok güçlü.

Belirsizlik çok fazla. Doğru okumalar yapmak eni konu güçleşti. Olanı biteni anlamak için sakinleşmek gerekiyor.

“İkinci yüzyılda İkinci Kemal” zırvalarıyla ortalığa dökülen naif amigoların cüreti insanı korkutuyor. Gerçeklikle bağlar iyice zayıfladı.

Meselemiz Kemal Bey değil, Türkiye.

Süreci doğru yönetmek için çaba harcayacak siyasetçilere ve ülke yararını önceleyen siyasi yaklaşımlara şiddetle ihtiyaç var.