Kılıçdaroğlu diyor ki…

“Bu ülkenin yeni bir dirliğe, bir düzene ihtiyacı var halkım. Hepimizin zihniyeti değişmek zorunda. Önümüzdeki yol çok uzun olacak. O yol çok engebeli. Tırmanışımız çok dik olacak. Öyle dedikleri gibi, bir yılda falan gitmemiz gereken yere varamayız. Geçici çözümlerle idare edemeyeceğimiz bir noktaya geldik.”

Bu sözler umut veriyor.

Batı normlarında inşa edilen modern Cumhuriyet, İmam Hatip okullarında din eğitimiyle formasyon alan kadrolar tarafından yönetiliyor. Türkiye Cumhuriyeti yirmi yıldır bu deneyimi yaşıyor.

Sonuç vahim; İçi boşalan devlet kurumları görüldü ki kriz anında bile etkili olamıyor.

İslami kaygılarla devlet yönetmeyi, modern devletin yapısı kaldırmıyor.

Yanı sıra, İslamcı zihniyetin demokrasiyle buluştuğu hiçbir yer yok.

Sistemde değişimin kendini dayattığı koşullardayız. Değişim ve dönüşüm bir zaruret. Artık ertelemeye, ötelemeye ne toplumun ne devlet kurumlarının tahammülü var.

Bu ahval ve şerait içinde, Kılıçdaroğlu’nun sözleri hayati önemdedir. Geçici çözümlerle devletin yönetilemeyeceğini bir an önce kabullenmek ve her şeyi yeniden söylemek için yeni bir dil oluşturarak yola koyulmak zorundayız.

CHP elan tarihsel misyonu itibarıyla bu öncülüğün gereklerini yerine getirecek en güçlü siyasal harekettir. CHP örgütlerinin bu bilinçle hareket etmesi gerekiyor.

Sayın Kılıçdaroğlu’ndan sözlerinin arkasında durmasını bekliyoruz.

Türkiye, fay hatları üstünde yaşamayı öğrenmeye mecbur insanların ülkesi. Ancak bunu yönetenlere anlatmak asla mümkün olmadı. Daima, “ölen ölür, kalan sağlar bizimdir” kafasıyla hareket edildi.

Geçici önlemler, ulusal yas, deprem manzaraları, yakılan ağıtlar, siyasi polemikler derken geride bırakılan deprem günleri…

Ve “kalan sağlar” ile yola devam…

Biliyoruz ki yeryüzü büyük değişimin şafağında. Ve değişim bir tercih değil ama zorunluluk.

Bu defa, depremin yarattığı maddi/manevi devasa sarsıntının da etkisiyle, her şeyi yeni bir yaklaşımla konuşmak için bir araya gelmeyi umut ediyoruz. Bay Kemal’in sözleri bu anlamda umut veriyor.