Korkmayın! Turan çocuklarımızın geleceğidir!

Biz Türk Milliyetçileri uzun yıllar Türkiye dışındaki Türklerden, Türk Devletlerinden ve bu devletlerin oluşturacağı bir “birliktelikten” bahsettik. Bunun gerçekleşme hayallerini kurduk.

Buna da “Türk Birliği” veya “Turan” dedik.

Birçok kesim ise (sol-sağ ve siyasal ümmetçi) bizim bu hayalimizi ya hafife aldı, ya suçladı ya da görmezden geldi.

Hâlbuki böyle bir düşünceye sahip olmak gerçekçilik, akılcılık ve doğallıktı!…

Doğaldı, çünkü dünyada o dönmedeki ismiyle Avrupa Ekonomik Topluluğu, takamül eden ismiyle de Avrupa Birliği’ne şahitlik ediyorduk.

Doğaldı, çünkü sömürgeciliği ve vahşeti kesinleşen bir Avrupa yine aynı emelleriyle böyle bir birlik kuruyorsa, mazlum ve hedef olan milletler de pek tabii bir araya gelebilirdi…

Ama nedense hep suçlandı Türk Milliyetçileri, fikir adamlarına akıl almaz işkenceler yapıldı. Hatta siyasi ve fikri tarihimize “3 Mayıs 1944 Türkçülük ve Turancılık Olayı” diye de çok büyük ve de etkili bir hareket kaydedildi.

Ulu Ceddimiz Mustafa Kemal Atatürk dahi;

“Ben her şeyden önce bir Türk milliyetçisiyim. Böyle doğdum. Böyle öleceğim. Türk birliğinin bir gün hakikat olacağına inancım vardır. Ben görmesem bile, gözlerimi dünyaya onun rüyaları içinde kapayacağım. Türk birliğine inanıyorum, onu görüyorum. Yarının tarihi, yeni fasıllarını Türk birliğiyle açacaktır. Dünya sükûnunu bu fasıllar içinde bulacaktır. Türk’ün varlığı bu köhne âleme yeni ufuklar açacak, güneş ne demek, ufuk ne demek, o zaman görülecek.” …

“Bugün Sovyetler Birliği, dostumuzdur; komşumuzdur, müttefikimizdir. Bu dostluğa ihtiyacımız vardır. Fakat yarın ne olacağını kimse bu günden kestiremez. Tıpkı Osmanlı gibi, tıpkı Avusturya-Macaristan gibi parçalanabilir, ufalabilir. Bugün elinde sımsıkı tuttuğu milletler avuçlarından kaçabilirler. Dünya yeni bir dengeye ulaşabilir. İşte o zaman Türkiye ne yapacağını bilmelidir… Bizim bu dostumuzun idaresinde dili bir, inancı bir, özü bir kardeşlerimiz vardır. Onlara sahip çıkmaya hazır olmalıyız. Hazır olmak yalnız o günü susup beklemek değildir. Hazırlanmak lazımdır. Milletler buna nasıl hazırlanır. Manevi köprüleri sağlam tutarak. Dil bir köprüdür… İnanç bir köprüdür… Tarih bir köprüdür… Köklerimize inmeli ve olayların böldüğü tarihimizin içinde bütünleşmeliyiz. Onların (Dış Türklerin) bize yaklaşmasını beklemeyiz. Bizim onlara yaklaşmamız gerekli…”

Diyerek birçok defa konun önemini vurgulamıştır.

Biz bu fikirleri savunurken ve Atatürk’ün izinden giderken de yine gerici, yine çağ dışı ve yine yobazdık…

İşin ilginç bir tarafı da “Turancılık” fikrini ilk defa ortaya atanlar da Macarlar-Finliler, Estonlar ve Rusya içindeki Fin-Ugorlar’dı… Yani fikir menşei itibariyle tamamen batılıydı… (Biz niye gerici oluyorsak!)

Neyse…

Uzun yıllar Türk Milliyetçileri bu konuda hayalperestlikle suçlanmış olsa da yılmadan bu gerçeklik üzerine ısrar etmiş ve bu günleri yani yedi bağımsız Türk Cumhuriyetini, bir o kadar özerk, bir o kadar da Türk kültür dairesine bağlı devleti gördü…

Sadece onlar değil tabii bütün dünya gördü!

Bakınız ki, yeryüzünde bu kadar çok devleti, bu kadar büyük bir coğrafya hâkimiyeti, bu kadar geniş kültür dairesi ve bu kadar fazla zenginliği olan bir başka millet yoktur.

Bu durum bir ekonomik birliğe çevrilmelidir… Beklemek boşunadır.

Bir de konunun AB gibi bir örnek karşılığı da vardır…

Hal, böyle gerçek, akılcı ve de normal bir durumda olunca meseleye dikkatli eğilmek gerekiyor.

Tartışmasız bir şekilde Türk olan bu coğrafyanın en güzel ve kıymetli özelliğinden biri de diğer “halklarla barış içinde” yaşamasını bilen çatı oluşturmuş olmasıdır. Hem de binlerce yıldır!!!

Yani işin içinde ırk ve ırkçılık olmayan kültür dairesi içinde barış ülkeleridir Turan ülkeleri…

Avrupa ortalarından Japon Denizine kadar uzanan Türk Toprakları gelecekteki dünyanın iş, aş, doğal kaynak, zenginlik, teknoloji, güven ve sağlık merkezleridir!

Bu topraklardaki kültür, inanç, dil, hissiyat, tarih ve gelecek birliği dünyanın başka hiçbir coğrafyasında ve hiçbir insan toplumunda görülmez.

Öyleyse kıymetini bilmek, hakkıyla değerlendirmek ve bu coğrafyaların tüm çocuklarına sahip oldukları ve varisi oldukları engin hazinenin anahtarını vermek gerekir.

Şimdilerde büyük oranda artan işsizlik, geleceğe karşı güvensizlik ve umutsuzluğun tek çaresi çocuklarımızı Turan Coğrafyasıyla buluşturmak ve bu toprakların hazinesini onlara tanıtmak olacaktır.

Düşünsenize, Tiran’dan yola çıkıyorsunuz ve Tokyo’ya kadar enlemesine ve uzunlamasına bir coğrafyada konuştuğunuz Türkçe size yetiyor. Tabii ki lehçe farklıları var ama olsun…

Müziğiniz, dudağınızdaki ıslık size yetiyor…

Düğün yapıyorsunuz adetler aynı, yas tutuyorsunuz ağıtlarınız aynı…

Kültür daireniz içindeki her şey sizi buluşturuyor…

Bu büyük bir nimet!

Kıymetini bilmek, çocuklarımızı bu gerçek ile tanıştırıp bu yönde yetişmelerini sağlamamız gerek…

İş, aş, toprak, güven, umut ve huzur mu dediniz… İşte Turan sizi bekliyor…

Soruyorum şimdi AB oluyor da Turan niye olmasın?…

Hem atılan bir sürü de adım var…

Siz ilgilenmezseniz SÖMÜRGEN BATI zaten ilgilenir, sizin çocuklarınızın hakkını başkası yer…

Yapmadığı şey değil!