Koronavirüs salgınıyla ilgili turkuvaz tablo, her akşam televizyon ekranlarına geliyor.
Sağlık Bakanı, sık sık kamera karşısına çıkıyor.
Sihirli kelimelerle bir şeyler anlatıyor.
Sonra herkes birbirine soruyor:
"Ben bir şey anlamadım, sen ne anladın?"
***
Kelimeler kifayetsiz kalınca, rakamların dansı başlıyor.
Neymiş efendim?
18 milyon dozdan fazla aşı yapılmış!
2. doz aşısını olanların sayısı 7.5 milyonu bulmuş!
Nüfusun yüzde 80'i, çok yüksek risk grubundaki şehirlerde yaşıyormuş!
Kasım ayında yoğun bakıma yatan hastaların yüzde 69'u, 65 yaş üstüymüş; bugün bu oran yüzde 53'e düşmüş! Yani aşının etkisini görmüşüz!
18 milyon aşıyla Türkiye, en çok aşı uygulaması yapan 6. ülkeymiş!
Entübe 65 yaş üstü vatandaşların oranı yüzde 71'den yüzde 54.4'e inmiş!
Sağlık çalışanlarının oranı yüzde 1.1'den, yüzde 0.15'e gerilemiş!
Yüzde 59 olan yatak doluluk oranı ve yüzde 67.4 olan yoğun bakım doluluk oranında dramatik artış yokmuş!
Haziran ayında 30 milyon doz BionTech aşısı gelecekmiş!
65 yaş üstü ve sağlık çalışanlarının aşı sonrası vaka oranı, 65 yaş üstü vatandaşların 1 Ocak itibariyle 17.7 iken şimdi yüzde 8.2 olmuş! Neredeyse yarı yarıya!
Ocak'ta sağlık çalışanlarının yüzde 5.3'ü aşılanmış, bugün bu oran yüzde 86 imiş!
***
Baş döndürücü rakamların telaffuzları bittikten sonra, yine birbirimize soruyoruz:
"Ben bir şey anlamadım ama bu rakamlar, iyiye, hayra işaret galiba! Sen ne anladın?"
Doğrusu, cümleler güzel...
Rakamların dansı muhteşem...
Fakat sonuçta elde var sıfır!
***
Vatandaş, artık yaldızlı kelimeler, umut verici sözler duymak istemiyor.
Pembe tabloların hayal edilmesinden çok fena sıkıldı.
Artık sonuca bir an önce ulaşılmasını istiyor.
Norveç, Avustralya vatandaşı gibi gerçek normalleşmenin olduğu bir hayat yaşamak istiyor.
Maskeli baloyu sadece filmlerde görenler, artık maskeli hayatın birer figüranı...
Artık kurtulmak istiyoruz o maskeden...
Henüz kendisine aşı sırası bile gelmemişken...
Sanki bizde fazla fazla varmış gibi Libya'ya 150 bin doz aşı verilmesine gönlü razı değil vatandaşın...
Bu jestin sebebini anlamıyor, anlayamıyor bir türlü!
***
Bir yanda acı gerçekler, diğer yanda beklentiler, umutlar...
Artık bir anlam ifade etmiyor sözcükler...
Rakamların dansı da kimseyi eğlendirmiyor!
Unutturmuyor gerçekleri...
Maalesef!
Sayfa başına git