Süper Lig’de en son 2002-2003 sezonunda iki İzmir takımı bir aradaydı.
Hem Altay, hem Göztepe, birlikte veda etmişlerdi en büyük ligimize…
Aradan geçen 18 yıl sonra bu ikili tekrar buluştuğunda…
Ne çok sevinmiş, ne çok umutlanmıştık.
Ancak zaman içinde…
Güzel hedefler, yerini korkuya bıraktı.
Heyecanlar gitti, stres hüküm sürmeye başladı.
***
İki takımımızın da kendilerine ait statları var.
Arkalarındaki seyirci, son derece ateşleyici…
Ne var ki…
Sahada yok bizimkiler!
Bir ara, bir günlüğüne de olsa liderlik koltuğunda oturan Altay, küme düşme potasına girdi.
Uzun zaman potada kalan Göztepe, şimdinin tehlike hattının dışına çıkmış görünse de…
Sonuçta ikisinin de puanı aynı: 18…
Lig devam ediyor.
İkinci yarı yeni başladı.
Önümüzdeki haftalarda neler yaşanır, bilemem.
Ama olası bir küme düşme riskine karşın bir şeyler yapmak lazım.
***
Göztepe, Antalyaspor maçında dört gollü bir galibiyet aldı.
Skor, harika!
Oynadığı futbol kötüymüş, hiç sorun değil.
Altay, deplasmanda Kayserispor önünde çok atak oynamış, ama ne yazar!
Sonuçta rakibine yenildi.
Galibiyet hasreti 13 haftaya çıktı.
Artık şiir gibi futbol beklemiyoruz Altay’dan, Göztepe’den…
Kazansın, huzuru yakalasın istiyoruz sadece!
***
Evet; iki kulübün yöneticileri ve teknik adamları, takımlarımızın ligde kalması, mümkünse son maça kalmadan kurtuluşlarını ilan etmesi için harekete geçmeli.
Yöneticiler, artık pamuk ellerini ceplerine atmalı.
Takımları Süper Lig’e çıkarırlarken çektikleri ekonomik zorlukları, en iyi kendileri bilirler.
Ne gerek var, ucuza kaçıp takımın geleceğini riske atamya?
Ara transfer, yarın başlayacak ve 8 Şubat’ta sona erecek.
28 günlük ara transfer döneminde nokta atışı transferler gerçekleştirilmeli, takımların gedikleri kapatılmalı.
Kaç oyuncu gerekiyorsa, alınmalı.
Ama alınacak oyuncular nitelikli, takımın ruhuna uygun karakterli olmalı.
Futbolcuların motivasyonlarını yüksek tutacak çalışmalar yapılmalı.
Antalyaspor galibiyeti, Göztepeli futbolculara ilaç gibi gelmiştir, muhakkak.
Futbolcular, formalarına odaklanmalı artık, başka bir şey düşünmemeli.
Altaylı futbolcular da, umarım 13 haftadır yaşayamadıkları galibiyet sevincini…
Pazar günü Alanyaspor karşısında yaşarlar da o stresten, baskıdan kurtulurlar.
Göztepe de umarım Malatya’da sürdürür, Antalya maçında yaşadığı mutluluğu…
***
Yazımın başında ifade etmiştim.
Tam 18 yıl önce Altay ve Göztepe, el ele Süper Lig’deydi.
Ertesi sene 1. Lig’deydiler.
Derin mevzulara girmek…
İzmirli futbolseverlerin kafalarındaki karamsarlığı ortaya koyup can sıkmak istemiyorum.
“Ya ikisi birden yine düşerse!” demekten de kendini alamıyor İzmirliler.
İki takımın futbolcularına, yöneticilerine ve teknik adamlarına, binlerce taraftar adına diyorum ki:
Lütfen üzmeyin bizi.
Sorumluluklarınızı yerine getirin.
İzmir’e yakışır sonuçlar almak için canınızı dişinize takın.
Güldürün yüzümüzü…
Coşturun tribünleri…
Bizi üzmeyin; 19 yıl önceki acıyı tekrar yaşatmayın.
Sayfa başına git