23 Nisan

On üç gün sonra Milli Egemenlik Ve Çocuk Bayramımızı kutlayacağız.

Bu kutlama salgın sebebiyle törenlerle olmayacaktır.

Oysa bu 23 Nisan, diğerlerinden çok farklıdır.

Çünkü 100. yılını kutlayacağız.

50.yıl,100.yıl gibi yıllar Milletlerin tarihinde çok önemli yıl dönümlerdir.

Yarım asır ve bir asır bir kurumun yaşamış olması, şüphesiz ayrıcalık yaratmaktadır.

Hepimizin "salgın hastalık tehdidi" altında bulunduğu şu günler de hem biraz soluklanmak ve hem de "fikir jimnastiği" yapabilmek için 23 Nisan vesilesiyle bir başka konuya temas etmek istiyorum.

Türk Parlamenterler Birliği İzmir Şubesi olarak, önceden yaptığımız planlama ile bu tarihi günü anlam ve önemine uygun bir biçimde kutlayacaktık. Çeşitli kurum ve kuruluşlarla yaptığımız ön görüşmeler sonucu bu büyük bayramımızı, aynı zaman da "Parlamenter Sisteme" dönüş için de bir başlangıç olmasını düşünmüştük. Ancak içinde bulunduğumuz olumsuz şartlar buna imkan vermemektedir.

Bu vesileyle önemli gördüğüm bazı konulara temas etmek isterim:

Dünya'da bütün sorunların çözmüş, memleketini gül gülistan yapmış, vatandaşlarını bir eli yağda, bir eli balda yaşatan ülke gösterilemez. İşte şu salgın halinde ki virüs, ABD’yi de Avrupa’yı da ve bütünüyle dünyayı perişan etmektedir.

İnsanlık adeta çaresizlik için de çırpınmaktadır.

Bir maskeye bile muhtaç hale geleceğimiz hiç insanoğlunun aklına gelir miydi?

Şüphesiz çözüm, bilim de ve akıldadır.

Soruna ve sorunlara ideolojik yaklaşımlar değil, akıl ve bilimin ışığın da çözümler aramalıyız.

Ve "danışma ve istişare" ile…

Çünkü ideolojik kamplaşmalarda taraflar başkalarının yokluğundan varlık, imhasından hayat ararlar.

Oysa demokrasiyi diğer rejimlerden ayıran, "bizim gibi " düşünmeyenlerin olması ve yaşamasıdır.

Demokrasi iki kanatlı bir kuş, iki kefeli bir terazi gibidir. Tek kanatla uçmaya çalışmak, çakılmadan önceki beyhude çırpınışlardır.

Demokrasi sadece yağmurlu havalarda kullanılan bir şemsiye, mevsimlik bir ihtiyaç değildir.

Demokrasi bütün hayatımızı kucaklayan bir yaşama biçimi ve hepimizin ortak paydasıdır.

Bu gün gelinen noktada, çıkış yalnız demokrasi de ve onun kalbi olan TBMM dedir.

Bunalımdan çıkış "egemenliğin kayıtsız şartsız millette olduğu, hür rejim de ve Millet iradesinin nabzının attığı Meclistedir".

Elbette bütünüyle Anayasal işlevi yerine getiren bir Meclisten söz ediyoruz.

Milli Mücadelenin o ateşten günlerin de Yunan ordusunun top sesleri Ankara'da duyulurken, Atatürk'ün önderliğinde, kuruluş ve kurtuluş yolunu bu Meclis bulmuştur.

Bunun içindir ki bu Meclis "Gazi Meclistir".

Türk'ün "ateşle imtihan edildiği", "ya istiklal ya ölüm"lü günler,  bu günlerle karşılaştırılmayacak kadar ağır ve zor günlerdi.

Meclis her şeye ve her şarta rağmen açık tutulmuştur.

Özetle, her ne kadar 23 Nisan'ı meydanlarda kutlayamasak da, şüphesiz ruhumuzda, kalbimizde gönlümüzde büyük bir coşkuyla kutlayacağız.

Bununla birlikte ve bu vesileyle "Demokratik parlamenter sisteme" dönüş için muhalif, muvafık her kesin gayret göstermesi gerektiğine inanıyoruz.

Şartlar bunu apaçık göstermiştir.

"Danışma ve müzakere" kültürünün yeniden yaratılması ve yaşanması için böylesine bir demokratik girişim şarttır.

Şimdi içinde bulunduğumuz "ağır salgın" sebebiyle bu konuları düşünmenin zamanı mı diyecekler olabilir.

Ancak birçok sorunu aynı anda halletmiş Türk Milleti, bir taraftan "salgın hastalıkla" mücadelesini sürdürürken diğer taraftan önündeki sorunların da üstesinden gelmenin yollarını düşünmek ve bulmak zorundadır.