Yok, yok…
Bu çile bitecek gibi değil…
Saat: 16.30…
Günlerden dün…
İşim acele…
Alsancak Karakolu’nun önünden taksiye bindim…
Talatpaşa Bulvarı’ndaki Ege’de SonSöz’e gideceğim…
Mesafe, taş çatlasın 700 metre…
Ha’di bilemediniz 800 metre…
Varış saatim, 17.00…
Yürüsem daha çabuk varırdım…
Hayıflandım…
***
Bürodan çıkıyorum…
Saat 18.30…
Alsancak Pazaryeri’nden dolmuşa biniyorum…
Talatpaşa Bulvarı, araç yumağı…
Şoför soruyor, “Konak’a kadar inecek var mı?”
Anladık başımıza gelecekleri…
Koro halinde “Yok…” diyoruz…
Bir kişi, acıklı bir şekilde “SGK’da inecektim” diye fısıldıyor…
Şoför, “La havle…” çekiyor fısıldar gibi…
Yine de Talatpaşa üstünden direksiyonu Gül Sokak’a kırıyor…
Alsancak’ın ara sokaklarında turluyoruz…
Tak, önümüze Vasıf Çınar Bulvarı çıkıyor…
Oradan ver eline Montrö…
Montrö’den yine ara sokaklara…
B’i ara gözüme eski Kordon Otel takılıyor…
Yav biz neredeyiz?
Meğer Hilton’un arkasına çıkmışız…
Bi’dönüş daha yapıyoruz, haydaaa…
Gazi Osmanpaşa Bulvarı’ndayız…
***
Dolmuştakiler ufaktan homurdanmaya başlıyor…
Şoför, arkaya dönüyor; “N’apalım abla…” diyerek çileyi anlatacak ama…
Şimdi ne yeri ne zamanı…
Bi’dönüş daha…
Topçu’nun sokağındayız…
Amanın, nasıl geldik biz Kazım Dirik Caddesi’ne?
Anladık artık…
İlk hedefimiz Gazi Bulvarı… Tabii çıkabilirsek…
Önümüzdeki çöp arabasını beklerken…
Vitrinlerdeki gelinlik modelerini izleye izleye…
Gazi Bulvarı’na kapağı atıyoruz…
Şükür yarabbi…
Şimdi her şey yolunda giderse…
EBSO’nun önünden Cumhuriyet Bulvarı’na çıkıp denizi göreceğiz…
Şoför yüreğimize su serpiyor:
“Bu kırmızı ışığın süresi altı dakika…”
Yok artık…
***
Konak Pier’i gördük ya…
Artık ölsek de gam yemeyiz…
Konak Bahribaba’daki otobüs duraklarına geldiğimizde…
Saatler 19.15’i gösteriyor…
Şoför mutlu, “İyi geldik di’i mi abi?”
***
Cumhuriyet Bulvarı’ndaki SGK’da inmek isteyen yolcuyu merak ettiniz di’mi?
O’na çaresiz Hilton Oteli’nin arka sokaklarında veda ettik…
Helal olsun, adam bi’de teşekkür etti…
İnşallah kaybolmamıştır!
***
İşte, biz İzmirliler…
Konak Tramvayı’nı böylesi bir “coşku” içinde bekliyoruz…
Sonsöz: “Yaradana kurban, tramvaya kurban…”
Sayfa başına git