Sancar Maruflu’nun çığlıkları

Sancar Maruflu özel biri… Halkla ilişkiler alanında, profesyonel anlamda ilklerden. Sayısız devlet adamı, politikacı ve belediye başkanı ile çalışmış büyük bir tecrübe…

Son dönemlerde adeta bir vefa anıtı gibi dolanıyor İzmir’in her köşesini. İzmirli devlet adamları, sanatçılar, sporcular, yazarlar vb. unutulmasın diye… Kah mezarlıkta, kah bir heykelin ya da anıtın başında tören yaparken görürsünüz onu. Yanında Okan Yüksel vardır mutlaka… Okan Abi de yapar konuşmasını, ama uyarına gelirse, mutlaka şiirini de okur…

Çok eksikliğini hissettiğimiz bir yurttaş türü bu... Bu yüzden İzmir için şans Sancar Abi ve Okan Abi… Araştırmacı ve yazardırlar. İzmir’in doğal, tarihi ve kültürel değerleri konusunda duyarlılık gösterip, farkındalık yaratmaya çalışırlar…

Sancar Abi’nin bir süredir, adeta kanayan yarası Kültürpark... Geçen dönemlerde de belediye başkanlarına bu konuda çok sitem etti. Bir Cumhuriyet mirası ve şehrin ortasında bir habitat alanı olarak, buraya özen gösterilmediğini söyledi hep…

Daha önce görev de yaptığı için bilgisi bir hayli fazla bu konuda. Ağaçları ve çiçekleri tek tek sayabilir, öyküleriyle hem de… Kaybolan eserler ve heykellere ağıtlar yakar hep…

***

Behçet Uz ve dolayısıyla Cumhuriyet’in, şehir ve şehircilik anlayışının bir mirası olarak gördüğü Kültürpark’ın tehdit altında olduğunu düşündüğü için sıkça uyarı yapıyordu. Ama son dönemlerde, artık biraz da duygusallaşarak / üzülerek çığlık atmaya başladı… Bu çığlığa sadece şehir yöneticileri değil, İzmirli yurttaşlardan da karşılık gelmeli…

Bu duygusallık ve kırılganlık içinde, “İzmirli değilim artık, bu şehri terk edeceğim” dedi. Duyarlı İzmirliler’de bir telaşa neden oldu bu çığlık. Ama bence, bu çığlık, aynı zamanda bir eylemdi…

Sancar Abi’yi, Kültürpark’ta, Behçet Uz’un doğum günü töreninde dinledim. Sitemi sadece belediye yönetimine değildi elbet… Açıklama ve eleştirilerini iktidar yanlısı bazı gazeteler manşete taşıyınca, uyarı ve sitemlerle karşılaşmış... Buna üzülüyor doğrusu… “Diğer gazete ve gazeteciler neden yazmıyor ki...” diyor ve ekliyor: “Benim amacım belediye başkanını yıpratmak ve iktidara yaranmak asla olamaz. Ama uyarı görevimi nasıl yapacağım? Eleştirilerimi dile getirmeyeyim mi?”

Kaldı ki, “istemezükçü” bir tavır değil onun ki… “Mimari değeri olan gazinolar yıkılacağına amatör müzik topluluklarına açılsın” diyor… Bazıları canlı ve butik müzelere dönüştürülsün. Kültür de olsun burada park da kalsın düşüncesinde… Bunu sadece bir miras değil aynı zamanda bir Cumhuriyet vasiyeti olarak görüyor…

Sancar Abi, İzmir’i, İzmir’in değerlerini bilen ve bu şehri sevenlerin koruyabileceği görüşünde...

Yönetici veya sivil olan ama İzmir’i seven herkese bu çığlıklar…