Bütün kazlar toplandık. Kazların, sazanların, koyunların toplumu olduk. Yalakalık: Dalkavuk, arsız, sırnaşık, kendisine çıkar sağlayacak olanlara aşırı saygı ve hayranlık göstererek yaranmak isteyen kişi, yağcı, kendi çıkarları için başkalarının elini eteğini öpen tip, utanması sıkılması olmayan yılışık, yüzsüz ve asalak kişidir. Oysa insanın insan olması uzun asırlar almıştır. Tekrar geriye dönemeyiz.
Yakın tarihimizde Türkiye Cumhuriyetini kuran yüce Atatürk dünya örneğiydi. Hiç malı mülkü yoktu. Hepsi Türk ulusunundu. Milleti de hiç soymamıştı. Siyasete sığınarak bizlerle dalga geçmemiş ve Türk ulusunu her zaman yüceltmişti. Yalakaları da yoktu. Çevresinde hayırsever hırsızları da olmamıştı.
Hiç kimseye çapulcu dememiş, dış güçler-faiz lobisi, paralel devlet deyimlerine de sığınmamıştı.
Ülke insanını yaşadıklarıyla da yormamış, putperest Arap kafasındaki kız çocuklarına numara veren anlayışı da reddediyordu. Din siyasetinin, yolsuzluğun, rüşvetin ve din ticaretinin dünyasında olmamıştı.
Türkiye’nin büyük fotoğrafına bakar, dış meydanlara bakmazdı. Geziye Tahrir, Saraçhaneye Adeviye dememişti. Demokrasi, hukuk ve adalet istemeden yanaydı.
O devirde yolsuzluk sözcüğü konuşulmazdı. Çünkü yoktu. Ülkede sisli görüntü olamazdı. Her şey berraktı. Yalaka basında yoktu. Türkiye Cumhuriyet’inde saygın gazete ve basını vardı. Herkesin gerçekle ilişkisi vardı. Yalan yoktu.
Hep geleceğe bakılır, bencilleşen dünyada duygularımızı lekeletmezdi. Yalakalık diye çıkarcı bir meslek yoktu. Herkes birbirine doğru yürür, ülke çıkarlarını en önde tutardı. Onun için. mahşeri vicdan nasıl kurulacak diye bir kaygı da yoktu.
Konuşurken bildiğini yaşarken de bildi. Öldükten sonra bizleri öksüz bırakmadı, çünkü o her yerde yaşadı. Başkalarının sesini taklit etmedi, hep kendi sesiyle konuştu.
Sonuçta bugün yaşanan bütün bu çirkinlik ve yobazlıklara, yalakalıklara gösterilecek tek fotoğraf ATATÜRK’tür.
Yoksa şeytanın uçurtmaları başımızda daha çok uçacak görünüyor.
Sayfa başına git