Tükenişten yok oluşa uzanan insanın ontolojik yazgısı Araf’ta dile geliyor. Doğa karşısında yenik düşen çıkışsızlıkla malul insan, kurduğu uygarlığın kurbanı...
Bir deprem oldu. Önce 15 milyon kadar insan, ardından da bütün ülke depremin altında kaldı.
Doğal felaket… Doğa ile boy ölçüşen insanın başına gelenlere “doğal afet” diyoruz.
Ancak bu afetlerin verebileceği zararı insanlık en aza indirmeyi başardı.
Başarmasına başardı ama “gelişmekte olan ülkeler” kategorisinde anılan ülkeler bu gerçeği kabullenmekte zorlanıyor.
Ülkemde depremlerin öğrettiği fakat yok sayılan bir gerçek; kamu hizmetinde liyakat olmazsa olmaz koşuldur.
Ve bunu sağlamanın yolu, rant ilişkileriyle kamu görevlendirmeleri arasındaki bağı koparmaktan geçiyor.
Yani, kamu hizmetlerinde vurguna ve siyasi parti örgütleriyle bağlantılı çıkar gruplarına engel olmak gerekiyor.
Bunu başaramadığımız için ödenen bedele bakın! Göçük altında kalan ve çıkarılamayan insan sayısı muhtemelen 200 bine yaklaşıyor.
Bu insanlar neyin bedelini ödüyor?
Ne yaparsa depremde binaların çökmeyeceğinin bilgisi insanda var. Ama binalar çöküyor.
Bu bilgiyi kullanmak yerine ölmeyi tercih etmek nasıl izah edilebilir?
Yıkıntılar arasından emekleyerek çıkan mini mini yavruların adına bu kararı kim veriyor?
Acı bilgi; Depremin yol açtığı felaket insanlık suçudur. Ve bu suça herkes bir şekilde iştirak etti.
Yürüyen gerçek; Ne iktidar ne muhalefet sütten çıkmış ak kaşıktır.
Elli yıldır, “paranın en yüce değer” olduğunu keşfeden liberal insan, her şeyi parayla alınır satılır kıldı. Yalan kendini ifade etmenin biricik yolu, para ise en yüce değer, oldu.
İnsanlık nicedir Araf’ta, çıkışsızlığın girdabında, kendi içine katederek hayatla baş etmeye çalışıyor. Bunaltı zamanları.
Büyük bir felaketle kapıları çalan deprem, bu defa, herkesin kafasını kaldırıp olan bitene bakmasına neden oldu. Büyük öfke, bu bakışın getirdiklerindendir.
İsyan duygusu dört bir tarafını saran toplum, yaşadıkları her neyin bedeliyse konuşmak istiyor. Sokaktaki insan, siyasetin diline artık itibar etmiyor.
Baraj duvarlarının ardında yükselen sular henüz görünmüyor olabilir fakat dip dalgası yükselmeye başladı.
Vicdan yitimiyle malul bir çağın belki de sonu geliyor.
Sayfa başına git