Deprem felaketinin üzerinden geçen üç hafta içinde memleketin altı üstüne gelirken…
Gittikçe artan acılarla büyüyordu ve kanadıkça kanıyordu deprem yaraları…
Ve o nispette artan şaşkınlığımızla her satırı gözyaşı ile yazılmış onüç milyon vatandaşımızın acı hayat hikayelerine şahitlik ederken.…
Vatan topraklarında yaşanan bu çaresizliği yıllar öncesinden kaleme alınmış eski bir şiirin mısraları…
Her kelimesi ile… Bu günkü ruh halimizi yansıtıyordu.
(*) Öyle bir açmaza düştü ki vatan
Uyku belli değil düş belli değil
Çöktü üstümüze bir kara duman
Işık belli değil, düş belli değil.
***
Ve… Hayat devam ediyordu…
Uykusu ve düşü belli olmadan yaşanan ülke gerçeğinde..
Işığın ve düşün tefrikine zor varılan bu zaman dilimi içinde…
Yaşanan acılar, yokluklar yoksunluklar, çaresizliklere çaresizlik eklerken…
İnsanoğlunun en temel ihtiyaçlarından olan barınma ve beslenme ihtiyacı…
En gerçek ve en acı hali ile karşımızda duruyordu.
Deprem bölgesinin en acil çözülmesi gereken, en büyük ve en zaruri gerçeği
Telafisi ve tesellisi olmayan tüm kayıplarını yüreklerine gömerek…
Binbir zorlukla ayakta durmaya çalışan depremzede yurttaşlarımızın seslenişi olarak duyuluyordu uzaklardan…
Bir köşede oturup ağlayabilecekleri, hatıralarının koynuna sığınabilecekleri…
Velhasılı… Acılarını yaşayabilecekleri, yaralarını sarabilecekleri bir yuva…
Aç-açık kalmış ailelerini koruyup kollayabilmek için yuva edinebilecekleri bir konteyner…
Hiç olmadı başlarını sokabilecekleri, barınabilecekleri bir çadırdı istedikleri…
Bu seslenişe kulak veren yerel belediyelerce ve yardım kuruluşlarınca…
Tüm yurtta başlatılan çadır ve konteyner seferberliği kapsamında…
İzmir Büyükşehir Belediyesi de tüm olanaklarını seferber ederek gerçekleştirdikleri koordinasyonlarla…
Afet bölgesinde kurulan konteyner kentlerde barınmaya ve temiz suya erişim için…
En samimi, en yürekten ve de en insani çalışmalar başlamıştı tez elden.
***
Ve…
30 Ekim 2020 İzmir depreminin sloganı haline gelmiş…
İBB’nin organizasyonu ve Sn. Tunç Soyer’in katkıları ile…
“Bir Kira Bir Yuva” kampanyasının tekrar hayata geçirildiği ve yardımlaşma ruhunun tekrar canlandığı örnek gecede...
Depremde evsiz kalan yurttaşlarımız için…
Boş evlerini kullanıma açan veya kira desteği vermek isteyen yurttaşları buluşturan mükemmel bir arabuluculuk organizasyonunda…
Toplumun her kesiminden gelen canlı telefon bağlantıları ile… 33 bin 97 aile için 330 milyon TL toplanırken…
Birlik ve beraberlik içinde olmanın, insana insanca dokunmanın gururu yaşanıyordu.
***
“Olan oldu biten bitti”… “Elimizden bir şey gelmiyor…”
Kalıp cümlelerinin içindeki adam sendecilik tutuma karşı verilecek bir cevap aranıyorsa şayet…
Elimizden pek çok şey geliyor diyerek kalkabiliriz ayağa ve kararlılıkla başlayabiliriz söze
Egolarımızdan sıyrılarak, nefsimizin esaretinden kurtularak...
Ve insanın… Yalan halini, talan halini, entrika halini, rant halini bir tarafa bırakarak…
Yalın hali ile… İnsan gibi insan olabilmek için…
Yine eski bir şiirin satırlarında bulacağız belki de insanlığımızı…
Başka yolu yok…
(**) “Ne gelir elimizden insan olmaktan başka” diyerek…
İnsan gibi yaşayacağız… Ömür bakiyemizde bundan sonrası için kalan zamanlarımızı.
***
Çivisi çıkmış bu dünya düzeninde…
İnsan olma erdemleri ile insan kalabilenlere ve insanlığa hizmet edenlere
Tüm insanlık adına bin selam olsun.
(*) Ümit Yaşar Oğuzcan
(**) Edip Canseve
Sayfa başına git