"Hukuk" üzerine bu kaçıncı yazımdır bilemiyorum. Ama şunu bir kere daha altını çizerek ifade etmek isterim: Hukuk yoksa Devlette yoktur. İnsan hak ve özgürlüklerinin tek güvencesi hukuktur.
Adil ve Bağımsız.
Türkiye yıllar içinde bu konuda elbette mesafe almıştır ama gelinen nokta asla tatmin edici değildir. Bilhassa son 12 yıl da bu konuda çok çok gerilere gidilmiştir. Hukuk siyasete kurban edilmiştir.
Geçmişte de bunun acı örnekleri vardır.
Yassıada Mahkemeleri .
Mahkeme Başkanının (Salim Başol) "sizi buraya tıkan kuvvet böyle istiyor" sözü hukuk literatürüne acı bir ifade olarak geçmiştir ve unutulmayacaktır. Aynı mahkeme başkanına yıllar sonra Kızılay da bir büfe sahibinin sigara isteyen Başkana "sana satacak sigaram yok" dediği rivayet edilir.
Oysa, çok eski yıllar da Almanya'da derebeyinin bir değirmencinin değirmenini yıkmak istemese üzerine değirmencinin bu haksız eylem karşısın da söylediği söz hukuk literatürünün en güzel vecizelerinden biridir : " Değirmenimi yıkabilirisiniz ama Berlin de hakimler vardır".
Yargıtay'ın eski Başkanlarından merhum Recai Seçkin'in adli yıl açılış konuşmaları hala hafızalardadır. Her bir cümlesi hukuk abidesi gibidir.
Bütün bunları niçin yazıyorum?
17 Aralık ve 25 Aralık soruşturmalarından sonra yaşananlar bunları tekrar yazmama vesile olmuştur.
Yasalarda yapılan değiişşiiklikler, atamalar, terfiler ve tenziller,soruşturmalar.Her geçen gün adaletin nasıl siyasallaştığının açık ifadeleridir.
Dün "Silivri tertibi", bu gün yeni tertipler".
Bunların hiç biri "adaletle ilgili " değil.
Hiçbiri "adil ve bağımsız" değil.
Böyle gitmez ve böyle devlet olmaz.
En başta "icra" adil değil.
İcra yargıyı siyasete kurban ediyor.
Ve bazı isyaset erbabı ve partiler birini diğerine tercih eder gibi bir yanlış yola giriyor.
Oysa her ikisinden de yani dün "Silivri tertibini" bu gün "yeni tertibi" kuranlardan adalet adına mutlaka hukuk önünde hesap sorulmalıdır. Asla biri diğerine tercih edilmemelidir. Böyle bir yanlışa düşmek en büyük yanlıştır. Hiç kimse, hiç bir kurum ve kuruluş asla "devleti ele geçirme" gibi bir sevdaya kapılmamalı ve asla adaleti kendi emellerine alet etmemelidir. Böyle yapanlar, niyet edenler, tevessül edenler er veya geç hukuk önünde hesap vereceklerdir. Türkiye uğradığı "suikastlara" rağmen elbette "aşiret devlet" değil eksiği ilede olsa "hukuk devleti" olmalıdır ve olacaktır.
Sayfa başına git