30 mart seçimlerinden önce "milli güç birliğini" savundum. Ne yazık ki toplumun ilgisine rağmen parti genel merkezlerinin tutumu sebebiyle bu gerçekleşmedi ve bilinen sonuç meydana geldi.
Cumhurbaşkanlığı için de en iyi formülün "ortak aday" olduğunu çeşitil zemin ve zamanlar da dile getirdim. İki parti "çatı aday" formülün de anlaştı. Anlaşmasına anlaştı ama ortaya öyle bir tablo konduki genelde seçimden sonra meyedana gelen ayrışmalar daha seçim başlamadan meydana geldi. Çünkü önerilen isim "ortak aday" iiçin Genel Başkanlar tarafından uygun bulunusa da kamuoyu uygun bulmadı.
Biz de bu uygun bulmayanlardanız.
Şimdi ileri süreceğim hususları bu güne kadar çeşitli TV kanalların da dile getirdim.
Öncelikle bilhassa Kılıçdaroğlu'nun diile getirdiği "siyaset üstü" formülasyonununu anlamak mümkün değil. Niçini siyaset üstü olsun? Cumuhurbaşkanlığı siyasetin doruk noktasıdır. Siyaset kötü bir şey ise Genel Başkanların yaptıkları siyaset değil de nedir? Kaldı ki en başarılı Cumhurbaşkanları siyasetten gelenlerdir. Başta Atatürk'tür. Sonra İnönü'dür. Takiben Bayar,Özal ve Demirel'dir. Diğerlerini zaman zaman hatırlayan bile olmamaktadır.
Türkiye 12 yıldır çok ciddi tehdit ve tehlike altındadır. Cumhuriyetten, Üniter Devlete, Uİlus Devlete kadar bütün kurum ve kuruluşlar ağır bir tahribata uğramıştır. Soygun ve vurgun had safhadadır. Ülke hukuken olmasa bile fiilen bölünme noktasındadır. 76 milyon bir kaç parçaya değiil nerdeyse herkesin ayrı bir yöne döndüğü bir Ülke haline gelmiştir. "Millet" yerine ya "ümmet" veya "etnik köken" öne çıkarılmıştır. TC den andımıza kadar ne kadar ortak paydamız varsa hepsi bir şekilde ortadan kaldırılır olmuştur. Saymakla bitmez.
Şimdi bütün bunlara karşı, aday gösterilen İhsanoğlu dik ve taraf olarak durabilecekmidir? Böyle bir geçmişi var mıdır? Mesela b.ütün bu olupbitenler meydana geliirken yazdığı tek bir satır, söylediği tek bir söz mevcut mudur? Bilen varsa bize de söylesin.
Cumhurbaşkanı ordunun da baş komutanıdır. Bir "kuuumpasla" TSK nın nasıl tasfiye edildiği apaçık ortadadır. Mevcut Cumhurbaşkanı bu "kumpas" karşısın da sesini çakırmamıştır. Böyle bir hal tekrar meydana gelirse İhsanoğlu başkomutanı olduğu ordusuna sahip çıkacak mıdır?
Önüne gelen kanun ve kararnameleri "noter" gibi imzalayacak mı yoksa itiraz edebilyecek midir? Şimdi nerden belli belki gereğiin yapacak diyenler olabilir. Ancak maziye baktığınız da yetişme tarzı, bu güne kadar bu konular da hiç bir tutum sergilememesi bize asla bu konularda umut vermiyor.
Kaldı ki bu kadar bilinmeyeni olan bir zatı aday göstereceklerine, halkın kafasında oluşan, anketlerden çıkan, bilinen pek çok isimden birinin aday gösterilmesi daha akla yakın bir davranış olmaz mıydı? Ne yapılmak isteniyor?
Tabii günlerdir herkesin sorduğu soruyu biz de sormak durumundayız: Kim önerdi, nasıl önerdi, niçin önerdi, ne zaman önerdi.... Daha sayısız soru sormak mümkün.
İlaveten kazanma şansı varmıdır? Bize göre yoktur. Çünkü genel kanaat budur. Başta tanınmamazlık gibi ifade etmeye çalıştığımız pek çok bilinmeyen kazanma şansını yok noktasına getirmektedir. O halde ne yapılmak istenmektedir?
Şu husus da unutulmamalıdır. 10 Ağustos'tan sonra da AKP iktidardadır. Cumhurbaşkanı seçilecek kişi karşısın da AKP iktidarını bulacaktır. Buna karşı hazırlıklımıdır?
Özetle yapılan iş yanlıştır.
Peki yanlıştan dönmek mümkün müdür?
Mümkündür.
Kolay çözüm yapılan yanlıştan geri dönmektir. Aday geri çekilmelidir zira daha zaman vardır.
Bu yapılmazsa TBMM de 20 yürekli kişiye ihtiyaç vardır.
Herekesce bilinen ve AKP iktidarının tahribatlarına karşı durabilecek bir adayın çıkması gereklidir.
Bu yapılmazsa iki önemli sonuç çıkacaktır:
Cumhurbaşkanlığı Recep Tayyip Erdoğa'a sunulmuş olabiliceği gibi artık Türkiye geri ödnüüş olmayan bir yola girecektir.
Ve iki Genel Başkan için de zor günler başlıyor demektir.
Sayfa başına git