Rahmetli büyük annem sık sık “derdim bir olay idi ağlamak kolay idi” derdi. Ben ise hemen her zaman ve zemin de ağlayarak kazanılmış bir tek zafer yoktur deyip durdum. Ama öyle bir noktaya getirdiler ki sözün bittiği yerdeyiz. Bir taraftan dehşetengiz tablolar ve diğer taraftan ölü toprağı örtülmüş bir toplum.
Evet hangisine yanayım ?
Daha birkaç gün önce yiğitler yiğidi bir genci Fırat’ı “bir gül bahçesine girercesine” kara toprağa verdik. Hep öndeydi. Hep öncüydü. Herkesi kucaklıyordu. Bu aziz vatanı asla böldürmeyeceğiz diyordu. Ve böyle olduğu içindir ki hainlerin bıçak darbelerine uğradı ve şehit oldu. Kendisinden önceki ağabeylerinin kervanına katıldı. Şimdi inanıyorum ki onlarla beraber kolkola şu ölü toprağı örtülmüş milleti seyrediyordur.
Ve Fırat kenarında ki vatan toprağı terk edildi. Hem de kime ? Birkaç çapulcuya.
Kimler terk etti?
Ver kurtulcular.
Hem de zafer diyerek.
Hep Fatih’ten bahsettikleri halde fethin zerresini bilmeyenler.
Geldiklerinden beri tek çözüm biliyorlar : Ver kurtul.
Kıbrıs’ı ver kurtul.
Güneydoğuyu Ver kurtul.
Süleyman Şah türbesini ve saygı karakolunu ver kurtul.
Özgürlükleri ver kurtul.
Demokrasiyi ver kurtul.
Cumhuriyeti ver kurtul.
Ulus devleti ver kurtul.
Üniter devleti ver kurtul.
Cumhuriyetin tüm kazanımlarını ver kurtul.
Hukuku ver kurtul.
Basın özgürlüğünü ver kurtul.
Bağımsızlığı ver kurtul.
Milli egemenliği ver kurtul.
Ne var ne yoksa ver kurtul.
Bu kafa devam ederse daha çok Fırat’lar kara toprağa düşecek.
Fırat’larla beraber Dicleler, Kızılırmaklar, Yeşil ırmaklar ,gidecek.
Bizim gibiler gece gündüz hangisine yanayım diye dert edip duruyoruz.
7 Haziran da seçim var. Varsa tabii. Veya neyi değiştirecekse..
Elde dilekçeler adaylık koşuşturmacaları.
Elde kalem adaylarla ilgili yazılar yorumlar.
Fırat gitti. Dal gibi Fırat. Baştan başa vatan sevgisi dolu Fırat.
Fırat kıyısında ki vatan toprağı da gitti.
Bizden doğup bize batmayan Fırat.
“Üç ay sonra Şam da Emevi Camiinde namaz kılacağız” diyenlerin Ülkeyi getirdikleri nokta budur.
Hangisine yanalım?????
Sayfa başına git