"Kızılderililer ile ormanda çıkılan uzun bir yüyüyüşte; hızlı hızlı yürüyen bir grup, kızılderelilerin ara ara durup, uzun uzun oturup dinlendiklerini, etrafı izlediklerini ve konuşmadıklarını görür. Bunun üzerine merak içnde bir Kızılderiliye sorarlar ;"Neyi bekliyorsunuz? Neden duruyorsunuz? Kızılderili gülümseyerek cevap verir: "Ruhlarımızı"... Ruhumuz bedenimizin hızına yetişemiyor, durup onları bekliyoruz uzunca bir süre..."
O kadar uzun zamandır koşuyoruz ki artık pek çoğumuz ruhumuzun nerede olduğunu bilmiyor. Yetişme telaşı, bitirme telaşı, bir telaş, bir telaş... pür telaş... herkes yoğun.... hep bir iş var... hep bir program... hep bir toplantı... unutulan arkadaşlar, unutulan işler, unutulan planlar.... Telaş, telaş hep telaş...Pür telaş...
Biz koşuyoruz, şirketler koşuyor... Nereye? Bilmiyorum. Ama sadece ben değil, kime sorsam bilmiyor....Takvimler dolu, zaman yok... Yapılacak iş çok... Özel anları unutuyoruz, sevdiklerimizi unutuyoruz, yaşadığımız anların önemini unutuyoruz...Peki nasıl olacak? Bilmiyorum, kimse de bilmiyor....
Toplantılar, organizasyonlar, iş görüşmeleri, arkadaşlar, aile, özel hayat... koşuyor koşuyoruz... Dinlemiyor, anlamıyor, bakmıyor, araştırmıyoruz. O kadar koşuyoruz ki bunu yavaşlatabileceğini düşündüğümüz herşeye karşı çıkıyoruz. Peki sonuç?
Neden? Niçin? Nasıl? Peki sonuç nedir? Konuşuyorum, soruyorum yarın ne yapacaksınız? Önümüzdeki ay ne yapacaksınız? Kısa ve uzun vadeli planlarınız nelerdir? Yeniliklere, yeni fikirlere açık mısınız? Bir stratejiniz var mı? Tabii ki var.... Herkesin raporları, planları, stratejileri var... Hem kendileri için hem de şirketleri için... Herkes zaten herşeyi biliyor! Bu yüzden herkes koşup duruyor, yetişmeye çalışıyor... Telaş boşuna değil...
Tabii ki biliyoruz... Hedef kazanmak... Hep kazanmak....Daha çok kazanmak.... Başarılı olmak.... Daha çok başarılı olmak....Herkesten üstün olmak...Hep daha haklı olmak...Telaş boşuna değil... Boşuna koşmuyor herkes, iş var hem de çok iş var.... Aynı anda yapılması gereken en az on farklı şey var...Gelecek mi? Strateji mi? Şu an önemli oan tek şey ‘şu an’ ‘günü kurtarmak’....
Herkes koşuyor.... Tekrar tekrar soruyorum stratejiniz var mı? Organizasyon yapınızdaki aksaklıkların farkında mısınız? Kısa ve uzun vadeli planlarınızı gözden geçirdiniz mi? Kar zarar analizi yaptınız mı? Görev tanımları belli mi? Motivasyon? Kariyer planlaması? Hem kendiniz için, hem şirketiniz için bir kariyer planlamanız var mı? Sizin ve ekibinizin kariyer planlaması birbiri ile örtüşüyor mu? Ya da iletişim stratejiniz belli mi? Üç sene sonra nerede olacaksınız? Pazar analizi yaptırdınız mı? Rakiplerinizen haberdar mısınız? Tabii ki var... Olmaz mı? Bu telaş boşuna mı?
Özel hayatımızda, işimizde koşuyoruz.... Nereye ve neden çoğu zaman bilmiyoruz... Soruyorum mutlu olduğunuz şeyleri biliyor musunuz? Yapıyor musunuz? Mutlu musunuz? Herkes mutlu mu? Sadece anı kurtarmaya çalışıyoruz... Anı kurtarmaya çalışırken bütün geleceğimizden vaz geçtiğimizi fark etmiyoruz... Kızıldereliler gibi bir an durup ruhumuzu beklemiyoruz.... Ruhumuz ayrı, bedenimiz ayrı... Mutlu olmayı, başarılı olmayı, kar etmeyi bekliyoruz...
O kadar koşuyoruz ki en önemli noktayı atlıyoruz.... Pek çok insanın bu koşturmaca sırasında kaçırdıkları şeyleri fark ettiğinde en mutsuz anlarını yaşadığını....
O kadar koşuyoruz ki en önemli noktayı atlıyoruz.... Pek çok şirketin en iyi olduğunu düşündüğü anda battığını...
Sadece koşuyoruz... Dinlemiyor, anlamıyoruz....Telaş, telaş hep telaş... Pür telaş.... Sonuç ne düşünmüyoruz....
Sadece ve sadece koşuyoruz...Peki biz koşarken ruhumuz nerede?
Sayfa başına git