Vatanı savunmak toprağın altında yatanı savunmaktır

Islanmışların zafer çığlıkları eşliğinde tanklarla, tüfeklerle, beşyüz küsur askerle ve de açıklamalara bakılırsa teröristlerden alınan desteklerle şahın naaşı ülkeye getirildi.

Deniyor ki, haber gönderilmiş örgütlere; eğer bir kurşun atılırsa gerisini siz düşünün. Askerliği devre kayıbı jandarma eri olarak yaptım. Dolayısı ile strateji falan bilmem.

Ama soru sormasını biliyorum, düşünmesini biliyorum. Düşünüyorum ve soruyorum; zaten çekiliyorsun, toprağını bırakıp bayrağını alıp gidiyorsun. Onların amacı da bu değil mi?

Suriye’de, işitte, pyd de bunu istiyor zaten. Orada dalgalanan bayrak batıyor birilerine. İşte sen o batan bayrağı çıkarıp bedenlerinden onları o sancıdan, karın ağrısından kurtardın. Neden kurşun atsınlar ki?

Operasyonda kullandığın askeri, malzemeyi, kısaca tankı tüfeği ve dahi çok güçlü hava desteğini kullanarak o beşyüzyedi askerle, olmadıysa bir beşyüz daha göndererek türbenin etrafında mesela yarı çapı 2 km olan bir daire oluştursaydın, her an hava desteğini hazır tutsaydın, ve dahi o zaman, bir kurşun atarsanız hepinizi yerle bir ederim deseydin, huzur sağlandığında da eski duruma dönseydin daha akıllı, daha mantıklı olmaz mıydı?

Hiç olmazsa ülkenin onuru ayaklar altına alınmamış olurdu.

Bu arada ıslanmışlardan olmasa da, ya askerlerimiz rehin düşseydi, ya işit saldırsaydı daha kötü olurdu mealinde yazılar yazıyorlar.

Be akıl fukaraları, neredeyse her gün bir yerlerde askerlere saldırılıyor, şehit ediliyor, hatta rehin alınıyor. Ne yapalım şimdi, çekilelim mi Güneydoğudan.

Gerçi çözüm süreci dedikleri oraya gidiyor ama henüz şartlar oluşmadı. Hele bir şu seçimde geçsin. Hayırlısı ile Apo çıksın!, heykelleri dikilsin, ve dahi araçların arkasına izindeyiz Apo yazılsın o zaman görürüz memleketin halini.

Şimdi duyar gibi oluyorum, ya Anayasa, ya rejim, ya demokrasi!

Anayasal rejimlerin korunması, demokrasi, hukuk, insan hakları, ancak yürekli insanların mücadelesi ile korunur.

Korkaklarla değil.

SÜMEYYE BAŞBAKANLIĞA ISINDIRILIYOR
5 Şubat tarihli yazımı “Sümeyye’nin başkanlığındaki Türkiye’yi düşünüyorum, çok üzülüyorum” diye bitirmiştim.

Son zamanlarda Sümeyye ile ilgili suikast iddiaları falan ortaya atılınca, ortamın ısıtıldığı, kamunun alıştırıldığı anlaşılmaktadır.

Onun için Hakan Fidan’ mış, Davutoğlu Ahmet’miş bunlar heveslenmesinler. Hakan Fidan gibi sadakatinden şüphe edilmeyecek birisinden ancak ondan daha yakın birisi için vazgeçilir. O da kızı Sümeyye’dir.

Bana gene üzüntü düştü halkım adına.

Gene Çapulluğum tuttu..

ÇAPULİSTAN

Karanlık çökmüşte kara bulutlar

Gezip duruyorlar çapulistanda

Aydınlık yolunda taze umutlar

Ezip duruyorlar çapulistanda

Kazançları vergi paraları pul

Zengini biatta muktedire kul

Sokakları dolu aç sefil çapul

Kızıp duruyorlar çapulistanda

Sanıldı sessizlik olur bereket