6’lı Masa ve ötesi

Hedefler ve ilkeler açısından ortak bir doküman hazırlanması gereğini açıklayan Babacan, ön koalisyon protokolünün önemine işaret ediyor.

Doğrusu, bu ifade beni çok şaşırttı. Altılı masada bir şeyler oluyor zannediyordum. Oysa hedefler ve ilkelerde henüz mutabakat yok. Bunca zamandır ne yapmış olabilirler? Cumhurbaşkanı kim olsun tartışması mı yapılıyordu?  

Ortak Program üzerine defalarca yazdım. Siyasete katıldığım çevrelerden bile hiçbir tepki almadım. Meğer kimsenin derdi değilmiş.

Böyle ciddi konulara kafa yoracak kadar saf olduğumu görerek sessizce durumu geçiştirmişler…

Acı gerçek; Toplumun ön saflarında yer alan rol model okumuşlar henüz kişi kültünü aşabilmiş değiller. “Takıl peşime yaşa hayatını!” mesajı veren liderlerin ardından gitmek ucuzluğu olağanlaşmış.

Ne güzel hayat!.. Beynini yormadan, kendi sözünü söylemeden, kendi aklıyla düşünmek gibi imkânsız olandan azade kolay ve ucuz başarı…

İktidarın değişmesi kuvvetle muhtemel. Siyaseti geçim yolu yapanlar, “Kime biat edersem yürür giderim?” sorusunun cevabını arıyor.

Halk ise “bari buna oy vereyim” çaresizliği içinde sandığa gidecek gibi...

Kurulan 6’lı masada ortak bir program ile toplumsal mutabakata giden yolların açılma ihtimali ülke için büyük bir umut idi…

Oysa o masada olan biten, güçlendirilmiş parlamenter rejim vaadiyle “Kimi Başkan yapalım?”dan ibaretmiş.

Bu vasatlık, bu ucuzluk sürüp giderken ve siyasetin zavallılığı bütün çıplaklığıyla ortada iken, güçlendirilmiş parlamenter rejim olsa ne olur! Demokrasiyle yönetilmek kimin umurunda!

Galiba, başımıza gelenleri hak ediyoruz.