Bu insanlar nereye bakıyor?

Pazartesi sabaha karşı… Saat 03’ü geçiyor… Burası TAV tarafından işletilen Adnan Menderes Havalimanı’nın dış hatlar bagaj kapısı… Yurtdışında bir yerde verdikleri bagajlarını İzmir’de geri alabilmek için onca yorgunluğun üzerine bir kilometreye yakın yürümek zorunda bırakılan yolcular bir kapının önünde bekletiliyor. Nereye bakıyorlar? Kilitli kapının ardından gelecek bir insana…

Niye bekletiliyor, bilen yok. Güvenlik görevlisinden garip bir uyarı geliyor, “THY görevlisi eşlik edecek size”…

Ne eşliği, kaç kişiye eşlik edilecek belli değil.10 dakika kadar o kadar yorgunlukla bekletiliyoruz, neyse üniformasından THY görevlisi olduğunu anladığımız bir kadın kapıyı açıyor. Nedense (!) free-shop mağazasına en yakın olan banttan bagajımızı alıp kendimizi saatler sonra İzmir’in temiz havasına atıyoruz.

Daha önce yazmıştım yineleyeyim. TAV’cıların İzmirlilerle alıp veremediği nedir? Kaç yolcu kullanırsa kullansın aynı parayı almıyorlar mı? Devlet garantisi yok mu?

Öyleyse yıllardır var olan “dış hattan bagaj alacak yolcuyu ayrı bir araçla dış hat terminaline taşıma” işinden neden vaz geçildi. Zaten uzun uçak yolculukları ile gelen yorgun insanların, (bunun yaşlısı var, sakatı var) bir kez daha bu kadar uzun yürütülmesine gerek var mı? Buna bir de şimdi kapıda bekletme eklenmiş…  Yazık değil mi?

Bu arada İzmir havalimanı açıldığından bu yana en büyük şikayetlerden biri de körük çıkışındaki tuvaletler… Her bir körüğün çıkışında bir kadın bir erkek tuvaleti… Birer kişilik. Böyle bir mimari kabul edilebilir değil ama bunu kabul edenlere de hesap sormak gerek…

***

Bir de şu gözlemimi aktarayım. İstanbul’dan Atlasjet’le Bodrum’a gidecek terbiyesiz bir kadın vardı. Görevlilere hakaretler yağdıran. Bu kadının yaptıkları kolay kabul edilebilir değil. Ancak bu kadının gördüğü toplumsal tepki, havalimanlarındaki tüm görevlilerde bir şımarıklık durumu hasıl etmiş..

***

Yeni İstanbul Havalimanında yaşadıklarımızı da sonra anlatacağım.  Çünkü o havaalanında yaşananlar için destan yazmak gerek.

Şair demiş ya… Dert çok, çözecek derman gerek…