İzmir’in kabinede neden olmadığı sorulsa yanıtı kolay verirdik.
Ne ka ekmek o ka köfte misali…
Oy yok, destek yok, bakan da yok.
Kabinedeki tek Egeli’nin Denizli’den olması tesadüf değildir herhalde.
İzmirli son bakan Mehmet Aydın’dı.
Belki adını bile unuttunuz ama iki dönem yürüdüğü siyaset yolundan kendi isteğiyle çekilmiş bir entelektüeldi Prof. Dr. Aydın…
İlahiyatçı Aydın ağırlıklı olarak Diyanet İşleri’nden sorumlu yapılsa da İzmir’in kabinedeki tek temsilcisiydi AK Parti’nin ilk döneminde…
Sonrasında Vecdi Gönül, Binali Yıldırım, Ertuğrul Günay…
İzmir’i ‘temsil etmeye’ çalıştılar.
Ama kentle bütünleşmeyi başaramadılar.
Diyeceksiniz ki Prof. Mehmet Aydın kentle çok mu bütünleşti?
Meseleye buradan bakarsak İzmir’in son bakanı Işılay Saygın’dır.
Kentin bağrından çıkıp tam 5 hükümette bakanlık yapmış bir isim…
Adının önünde kah turizm kah çevre kah devlet bakanı yazsa da o önce ‘İzmir’in bakanı’ olarak anılmış bir siyasetçiydi.
Ve yeri hala boştur. Kimse kusura bakmasın.
Çünkü Işılay Saygın İzmir’e, İzmirli’ye dokunmuştur.
Kemalpaşa’nın Yukarı Kızılcası’nda da Bergama’nın Kozak’ında da Karaburun’un Yayla’sında da Ödemiş’in Bademli’sinde de hala adı/sanı bilinir, hatırı sayılır.
Son olarak 3. Mesut Yılmaz hükümetinde (ANASOL-D) (11 Ocak 1999) görev yapan Işılay Hanım’dan sonra İzmir siyasi açıdan ‘yetim’ kaldı.
Peki, İzmir neden bakansız kaldı, kalıyor?
Kabinede neden hakkıyla temsil edilemiyor?
Bırakın İzmir’i… Kabinede Ege yok, Ege… Koskoca Ege Bölgesi… Tayyip Erdoğan’ın sınıf arkadaşı, Denizlili Nihat Zeybekçi numunelik. Manisalı Bülent Arınç’ın bile ‘Bursa’yı temsil ettiği’ 25 koltuklu kabinede tek Ege’yi temsil eden tek isim Nihat Zeybekçi.
Sadece Davutoğlu hükümetlerinde değil Erdoğan hükümetlerinde de durum farklı değildi.
Neden/niçin…
Akla gelen ilk neden siyasi açıdan bölgenin duruşu… Çünkü AK Partililer tarafından Ege Bölgesi ‘kırmızı’ yani ‘muhalif’ hat olarak tanımlanıyor.
Muhalif dediysek o kadar da değil…
Özellikle yerel seçimlerde iktidarla arasındaki mesafeyi korumaya özen gösteren Ege, ‘genel seçimlerde’ AK Parti’ye toleranslı.
Mesela son genel seçimde AK Parti Egeli illerden (İzmir, Muğla, Denizli, Aydın, Uşak, Manisa ve Balıkesir…) 31 vekil çıkarırken CHP 28’de kalmış.
Yerel seçimde de durum çok farklı değil… Balıkesir, Uşak, Denizli AK Partili…
Yani ‘kırmızı hat’ olarak tanımlansa da Ege bölgesi iktidar ile muhalefetin başa baş mücadele ettiği bir bölge…
Ege’nin incisi İzmir’de bile durum böyle… 12 Haziran 2011 genel seçimlerinde CHP 13 vekil çıkarırken AK Parti 11 vekil gönderdi İzmir’den…
Hal böyleyken İzmir’den, Ege’den neden bakan çıkmadığı sorusu daha bir gizemli hale geliyor.
Demek ki ‘yarı yarıya destek’ bile kesmiyor iktidarı diye düşünüyor insan. Yahut İzmir’den, Ege’den ‘bakanlık yapacak’ adam/siyasetçi mi çıkmıyor diye ağır bir soru takılıyor akıllara.
Aslına bakarsanız bölge siyasetindeki kısırlık yeni değil…
Tabi ki meselenin tarihsel çizgide siyaset sosyolojisi açısından ele alınması gerekiyordur.
Kentin ve bölgenin giderek artan siyasi yalnızlığının elbette tek bir nedeni olamaz.
Lakin kentin ve de bölgenin son yarım asırda ‘lider profilli’ siyasetçi üretemediği de istatistikî bir gerçek.
Neden/niçin, nasıl…?
Onlarca soru var yanıtlanması gereken…
Diyelim ki İzmir AK Parti’ye oy vermiyor diye bakansız kaldı.
Peki, CHP’ye ne demeli?
MYK’sında tek bir İzmirli yok.
Hatta tek bir Egeli var.
Aydınlı Bülent Tezcan…
CHP’nin iktidar olduğu en büyük kent İzmir…
Ve en güçlü olduğu bölge Ege…
Ama ‘Dersimli Kemal’ tek bir İzmirli bile bulamadı A takımına alacak.
30 Mart seçimlerinin ardından MYK’ya davet ettiği Dr. Aytun Çıray’ı bile almadı bu kez.
Diyeceksiniz ki Kılıçdaroğlu iktidar olduğu İzmir’in, Ege’nin yerine iktidar olamadığı bölgelerden seçmiştir A Takımı’nı…
Hani CHP’nin hiç olmadığı Sivas’ın doğusundan…
Listeye bakıyorum. Öyle bir görüntü de yok. Sivas’ın doğusundan tek isim Diyarbakırlı İstanbul Milletvekili Sezgin Tanrıkulu…
O da Diyarbakır’dan çok İzmir siyasetinde etkin olmaya çalışıyor.
Kılıçdaroğlu’nun PM’ye aldığı 4 İzmirli’den hiçbirini MYK’ya almaması siyasi açıdan büyük bir nezaketsizliktir.
Efendim, kendi aralarında birlik olamıyorlar. Herkes bir diğerinin ayağını kaydırmaya çalışıyor. Birini alsan öteki şaşı bakıyor. Falan, filan…
Bunların hiçbiri bahane olamaz.
CHP belki de ana muhalefet olmasını borçlu olduğu İzmir ve Ege Bölgesi’ne sırtını dönemez.
Nokta.
Ya dönerse…
İzmir ve Ege’de CHP’ye sırtını döner.
Bu sahipsizliğin bedelini ödetir.
Hiç merak buyurmayın.
Sayfa başına git