Ne yazılanı okuyan var, ne olayları anlayan.
Ölüm rutinleştikçe yürekler nasırlaşıyor.
Bu Ortadoğu bataklığı içimi acıtıyor.
Onların dilinden anlatayım dedim.
Belki bir umut…..
İHBAR
Bilirim hikmetinden sual olunmaz amma
Bir gün bende gelirim beş tahtalı o dama
Diye korktuğumdan şimdiden söyleyeyim
Sonunda demeyesin a kulum ben ne bileyim
Ondandır peşin peşin anlatayım halimi
Sonra göstermesinler zebaniler filimi
Bir kere söyleyeyim seni kimse bilmiyor
Çünkü kutsal kitaplar yanlış tarif ediyor
Tariklere bölündük tarikat okul oldu
Şeyhler yerini aldı müritleri kul oldu
O şeyhler ki Allah’ım el etek öptürüyor
Duysan ne palavralar yalanlar döktürüyor
Başlıyor Allah diyor duruyor Allah diyor
Cennet bu yoldan geçer yemini billah diyor
Tanrım bu nasıl dünya nasıl bir hezimettir
Yalvarırım bir kere çık kendini hissettir
Tanımaktır elbette naciz kulun cabası
Birileri diyor ki o İsa’nın babası
Bir kısmı diyor mana asla da maddi değil
Onu maddi anlatmak kimsenin haddi değil
Bir zaman yıldız idin ay oldun bir gecede
Bir gün güneş dediler maddiydin neticede
Derken bir zaman geldi put yapıp ta taptılar
Doğruyu ararlarken hepsi de sapıttılar
Bunları dedim diye kızıp ta yakma ama
Bütün suç sende ama kusura bakma ama
Ya kendini göster de arayıp sormasınlar
Ya akılı tam ver de savaşıp durmasınlar
Ne kanlar dökülüyor Muhammet Musa için
Diğerleri durur mu onlarda İsa için
Barutlar fışkırıyor atom parçalanıyor
Çocuklar param parça içim parçalanıyor
İnsan istiyor ama insanı insan sana
Ama isyan ediyor bundandır insan sana
Bilesin ki insanın isyanı hayıfları
Neden ezdirir derler kuvvete zayıfları
Yok mu bunun ortası eşit olsa ne olur
Yalnızca sevgi saygı çeşit olsa ne olur
Ne insanlar vermişsin içi boş bir teneke
Kimi düşeş atıyor kimi muhtaç hep yeke
Denizleri toprağı böldüler ülke ülke
Bilesin ki fezaya sıçrıyor bu tehlike
Şimdilik keşif diye gidip te geliyorlar
Benden söylemesi ha onu da istiyorlar…
Sayfa başına git