Kadıköy Aya Triada Rum Ortodoks Kilisesine yapılan saldırıyı okuduğumda, ne yalan söyleyeyim, yüreğim yandı…
Sadece bir kapı,
bir mabet değil,
asıl yakılmaya çalışılan nefret ateşiydi.
Dedim ya yüreğim yandı,
ama o ateşe su serpen,
söndüren,
yine bir kadının sözleri oldu;
yoldan geçen ve olaya şahit olan bir kadın,
“senin dininde Allah’ın evini yakmak var mı?
Allah’ın evi orası” diye bağırıyordu…
“Allah’ın Evi”…
Bizim buralarda “Allah’ın” çok evi var,
hem de hepsi birbirinden farklı,
birbirinden güzel.
Biz o evlere
Cami
Cemevi
Kilise
Havra
diyoruz
ve tüm bu evleri aynı şekilde sahipleniyor,
bunu yaparken de bas bas bağırıp reklamını yapmıyoruz.
Ama galiba yapmak lazımmış,
belki ancak bu şekilde bazılarına bir şeyler öğretebiliriz.
Konak Belediyesi Kent Tarihi Birimi’nde çalışmaya başladığım günden beri neredeyse gitmediğim, Cami, Mescit, Kilise, Havra, Türbe kalmadı.
İşimiz bu,
kentimizin tüm kültürlerine,
zenginliklerine sahip çıkmak.
Ama kent İzmir olunca,
işin daha da zor,
bilenler bilir
ama bilmeyenler için tekrar hatırlatmakta fayda var;
bizim memleketimiz denilenin aksine,
dini anlamda da oldukça zengindir.
Neyse lafı fazla uzatmaya gerek yok,
geçenlerde bizim Halkla İlişkiler Müdürlüğü’nden aradılar,
Belediyemiz yeni bir proje başlatmış,
belediye sınırları içinde bulunan tüm ibadethanelere,
din ve mezhep farkı gözetmeksizin,
temizlik hizmeti verecekmişiz,
üstelik bunu sadece belediye personeliyle değil,
denetimli serbestlik hükümlüleriyle birlikte yapacakmışız.
Bu proje Türkiye’de bir ilk,
düşündürücü ama bir o kadar da umut verici…
Yine sokaklara döküldük,
mabet mabet dolaşıp
keşif yapıyor,
eksikleri belirliyoruz…
Sonra gördüm ki
“eksik”lerimiz yok
fazlamız var.
Bizim mabetlerimiz
yüreklerimiz
ve yüreklerimizi temiz tuttuğumuz müddetçe
gerisi teferruat…
Sayfa başına git