Ekmeleddin İhsanoğlu cumhurbaşkanlığına resmen aday. CHP ve MHP’nin dilekçeleri TBMM Başkanlığı’na sunulduğuna göre, “kim olmalı?” tartışmasını geride bırakmış olmalıyız...
Atatürkçülerin neredeyse tamamında, sol cenahta ise kısmen, Ekmeleddin İhsanoğlu’nun adaylığına yoğun tepki var. Muhafazakârlığı ve dindarlığı bu kadar öne çıkmış bir insanın CHP tarafından aday gösterilmesi, bu çevrelerde ciddi rahatsızlık yarattı.
Neden sorun yarattığının üzerinde durmuyorum. Zaten rahatsızlığın nedeni apaçık ortada iken, Cumhurbaşkanlılığına aday gösterilen İhsanoğlu’nun kimliğini çok yönlü tartışmak elbet de olağan karşılanmalı. Benim asıl merak ettiğim, neden aday gösterildiğinden ziyade, neden aday olmayı kabul ettiğidir.
Sağır Sultan duydu; Uluslararası sistem, Erdoğan ile sorun yaşıyor. Ve bu soruna bağlı olarak Türkiye gün be gün destabilize oluyor; ülkeyi yönetmenin çok zorlaşacağı günler uzak değil.
Hal böyle iken, ülke içi siyasetten uzak durduğu bilinen İhsanoğlu, ne oldu da fikir değiştirdi ve bu ateşten gömleği giymeye karar verdi?
Uluslararası sistemin bu itibarlı muhafazakâr bürokratı, neden sosyal demokrat CHP lideri Kılıçdaroğlu’nun sözünü dinledi?
Öyle zannediyorum ki bu sorulara yanıt aramak için yapılacak tartışmalar, İhsanoğlu’nun adaylığının hikmetini anlamamıza yardımcı olacaktır.
Erdoğan’ın karşısına çıkarılan İhsanoğlu, muhafazakârların iktidarını pekiştirmekten ziyade, -kaldı ki buna hiç ihtiyaçları yok,- Erdoğan’ı tasfiyeye yönelik bir hamle gibi duruyor.
Belki de muhafazakârların bir iç hesaplaşmasına sosyal demokratların Erdoğan karşıtlığına dayalı dahlinin olası sonuçlarını konuşmak gerekiyor.
İhsanoğlu’nun adaylığına yönelik eleştirilerin bir başka boyutuna gelince;
Müslüman muhafazakârların toplam oy oranının %65 ile %70 arasında seyrettiği kimsenin meçhulü değilken, Müslüman ve muhafazakâr bir insanın adaylığının desteklenmesinde ve bir uzlaşma zemini arayışında yadırganacak bir durum yoktur. Gerçek şu ki fena halde azınlıktayız ve Türkiye’yi muhafazakâr Müslümanlar yönetiyor.
Erdoğan, Gül, İhsanoğlu… Biri gider, biri gelir bir durumla karşı karşıyayız… Hayat kapitalistlerin istediği gibi devam ediyor. Bu arada, İhsanoğlu’nun rafine kişiliği muhalefete teselli kaynağı olabilir…
Ne var ki bu teselliyle yetinmeyen CHP’liler, Ekmeleddin İhsanoğlu’nun adaylığına karşı yıkıcı bir muhalefet yapıyorlar.
CHP lideri, Ekmeleddin İhsanoğlu’nu neden aday gösterdi?
Kanımca, Kılıçdaroğlu, Erdoğan’a karşı tutum alan İstanbul burjuvazisinin, AB’nin ve ABD’nin yanında yer aldığı için Ekmeleddin İhsanoğlu’nu aday gösterdi.
Bu tercihi bir tür emperyalizm uşaklığı olarak görenlere şunu sormak gerekiyor; Antikapitalist programınız nerede?
Sayın İhsanoğlu’nun Cumhurbaşkanı olması durumunda, sosyal demokratların bir arzusunun gerçeklemiş olmayacağı kimsenin meçhulü değil… Ama bu tatsız gerçeğin yanı sıra, burjuvaziyle bir uzlaşma zemini arama fikri de yabana atılmamalı.
Kazanamayacağı seçimden sosyal demokratların bir uzlaşmayla mevzi kazanması mümkün olabilir. Bunu yaşayıp göreceğiz. Ancak, sosyal demokratların ve Kemalistlerin, Ekmeleddin İhsanoğlu ile aynı dili kullanmadığını biliyoruz. Çok farklı kulvarlarda siyaset yapan taraflar hangi dili kullanacaklar da bir uzlaşma ortamı oluşacak, orası tam bir meçhul. Kanımca, asıl aşılması gereken sorun budur.
İhtimal olarak, uzlaşma ararken iletişim sorunu yaşanırsa, bulduğumuz ile yetinmek zorunda kalabiliriz.
Sayfa başına git