Adanın İnsanları

Meri Çevik Simyonidis dostumuzun İnkılap Kitabevi’nden çıkan son kitabı benim gibi sadece Prenses adalarına değil, tüm ada tutkunlarına, hatta “islomania” denen “ada delilerine” iyi gelecek nitelikte…

Bugüne kadar yazdığı mutfak kültürü kitapları ile tanıdığımız Meri Çevik Simyonidis kitabına şu sözlerle başlamış:

2023 yılının Aralık ayındayız. Şu an elinizde tuttuğunuz kitabın hazırlıklarına başlama tarihi ise 2019. Yaptığım birçok görüşmenin tarihleri de çok daha eskiye dayanıyor. Bunun tabii ki birçok sebebi var, ama burada anlatmak istediğim bu sebepler değil elbette.

Vurgulamaya çalıştığım asıl şey; kitabın detaylı çalışma süreci boyunca uzun, zorlayıcı, hatta bunaltıcı safhalarla ve bazen hiç beklemediğim engelleyici etkenlerle karşılaştım. İşte böyle uzun ve zorlayıcı zamanlarda, devam etme gücü ve moral veren gerçek dostların varlığı, desteği ve güveni, görüştüğüm kişilerin içtenliği ve samimi yaklaşımları, heyecanı paylaşan yayın ekibi, editörünün tecrübesi, teknik destek, kısacası süreçteki her bir detay çok anlamlı ve değerli. Bu büyülü etkilerin sahipleri, gerçek dostlarımızın varlığı çok kıymetli.

Kitabıma yazıları ile değer katan, Adalar Metropoliti Sayın Dimitrios Komatas’a, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanımız Sayın Ekrem İmamoğlu’na, Ruhban Okulu Başrahibi Aravisu Psikoposu Sayın Kasianos’a, güvenlerinin ve böyle bir çalışmaya gönülden destek vermeyi kabul etme nezaketlerinin ne kadar değerli olduğunu vurgulayarak başlamak isterim.

Kalben çok teşekkür eder, her birine gönülden saygılarımı sunarım. Paylaştıkları anı, fotoğraf, tarif ve reçetelerle kitabıma anlam, ruh ve renk katan, yüreğini, düşüncelerini açan, eski, yeni, yurt dışından görüştüğüm tüm adalı dostlarıma “Adanın İnsanlarına” teşekkürlerimi borç bilirim. Sizler olmasaydınız bu kitap olmayacaktı.

Şimdi kitaptan üç kimliği tanıtayım size:

Vasiliki Ksida  / Büyükada Rum İlkokulu Öğretmeni

Büyükada’da bütün esnaf Rum’du… Ekmek fırını Yamalakini’ndi. Büyükada fırını Niko Mundis’indi. Bakkalımız Barba Thoma idi. Başka bir bakkal Grigoris Usulcuoğlu’ydu. Balıkçı olarak Bekiaris ve Mavilas vardı. Adanın kasabı Barba Kapetanakis idi. Nikos Nikolaidis adanın mimarıydı. Yaptığı binalar adanın en güzel binaları olarak anılırlar hâlâ. Barba Yorgo Yapitzioğlu adanın manavıydı. İsimleri ve soyisimleri ile hatırlamamın sebebi, ben bunların aynı zamanda öğretmenleriydim. Ad ve soyad olarak ezberimde kalmış…

Yalım Eralp / Emekli Büyükelçi

Rumlar gittikten sonra, yeme içme dışında eğlence bitti. Buradaki Rumlar buraya bambaşka bir hava veriyorlardı. Bugün, ada daha fakir, daha az mozaiği olan, eğlence ve yemek kültürü daha zayıf, balık kültüründen çok kebap kültürü olan bir yer. Kalite düştü. Adalar kültür düzeyi yüksek, yemek yeme düzeyi, müzikli tavernaları ile balık lokantaları ile çok daha şıktı. İnşallah dönerler. Tabii ki keşke kriz olmasaydı. Ama döneceklerse de kalabalıklar halinde dönsünler. Adalara dönerlerse kalite yükselir…

Adil Bali / Araştırmacı Yazar

Eskiden bunlar konuşulmaz ve anlatılmazdı. Mesela sen şimdi kitaplarında birçok şey aktarıyorsun ya bunları okuyarak ben de birçok yeni bilgi öğrendim. Pandeli hakkında, Tarabya’daki Filiz, Garaj hakkında… Bunlar çok önemli şeyler. Bu bilgiler aktarılmalı. Anneler babalar bunları anlatmıyorlardı. Niçin kalkıp Kosova’dan buraya geldiğimizi anlatmazlardı. Kitaplar da yoktu çok fazla… Bu anlamda bu yaptığın işlerin çok önemli olduğunu düşünüyorum…

***

Meri Çevik Simyonidis dostumuzu yürekten kutluyorum.