Çalışmak ve emek vermek… İyi bir şeyler yaratmaya çabalamak, uğraş vermek… Sebat edebilmek, sıkıntılar karşısında pes etmemek, mücadele edebilmek… Emek yolumuzu çizerken yüreğimizin sesini dinlemek… Dayanıklı olabilmek... Bazen rüzgar sert esse bile o rüzgardan etkilenmeden yola devam edebilmek, yıkılmamak, yok olmamak… Bunları yaşayanlar bu duyguları bilir... Emek vermeyi ve emeğin tohumlarının yeşerdiğini görünce emeğin getirdiği mutluluğu…
İş yaşamı böyle zor bir şey işte güzel ülkemde… Bazen çok zor olabiliyor çalışma yaşamı, etik olmayan çok şeyle karşılaşabiliyoruz ama evimizde, köşemizde oturmak çok daha kolayken, nedense çalışmak, hayata emek vermek, güzel şeyler yaratmaya çalışmak çok daha çekici oluyor… Çünkü çalışmak ve hayata emek vermek sonunda gerçek mutluluğu getiriyor… Yıllar mücadele ama başarıyla geçip 5/10 yıl devrilince tüm yorgunluklar unutuluyor, “iyi ki sebat etmişim, mücadele vermişim, ektiğim tohumlar ne güzel yeşerdi” duygusu geliyor üstümüze… Çalışmak, üretmek, güzel şeyler yapmak, zorluklara dayanmak yaşamımızı anlamlandırıyor…
Daha nice yıllara Egede Son Söz… Beş yılı devirebilmek, bunca gazetenin içinde güzel bir yerde kalabilmek, var olabilmek, yaşayabilmek, yok olmamak ve başarabilmek… Bunlar güzel duygular ve kutlanmaya, tebrike değer, çok güzel bir başarı… Çok güzel bir mutluluk…
Bu başarının kolay gelmediğinden eminim. Sormaya, ayrıntısını öğrenmeye fırsatım olmadı ama kendi iş yaşamımdan da biliyorum ki başarı kucağımıza tesadüfen düşmüyor, emek istiyor, yürek istiyor. Hele beş, on yıl dayanabilmek, sert rüzgarlara karşı uzun vadede ayakta kalabilmek beceri, iyi yönetim, devre devre maddi katkı, her şeyden önce de sebat, dayanıklılık, işi iyi bilmek, yürek, takım çalışması ve emek istiyor.
Doğrudan, kendi iş yaşamımdaki tecrübemden, yaşadıklarımdan da biliyorum beş/on yıl ayakta kalmanın, kendini kanıtlamanın kolay olmadığını ama zoru başarmanın da getirdiği mutluluğu… Özellikle genelde bir kaos ortamında yaşayan, iyi işler yapanların eleştirildiği, etiğin zayıf olduğu ülkemde iyi işler yapmak gittikçe zorlaşmakta… Uzun yıllardır gazete veya dergi köşe yazarı olarak içlerinde bulunduğum basın camiasının nasıl bir maraton içinde çalıştıkları, nasıl uzun saatler, özveriyle çalıştıklarına tanığım. Üzerlerindeki baskılara karşın dik duran, özveriyle çalışmaya devam eden arkadaşlarımı özellikle kutluyorum.
Ülkemizde gazetecilik özellikle en zor mesleklerden biri haline dönüştü. Zaten doğal zorlukları olan bir meslek. Bir tarafta yetişmesi gereken güncel haberler maratonu, bir tarafta onun doğru yerde, doğru biçimde yer alması, bir tarafta işletme, zarar etmeyecek, kar edecek, bir tarafta etik durmak, doğru haberi yayınlayabilmek, güvenilir bir kaynak olma zorunluluğu ve benim burada sayamadığım diğer noktalar… Bu doğal zorluklara bir de siyasi ve ekonomik baskılar eklenince gerçekten de ülkemizin en zor mesleklerinden biri haline geldi gazetecilik…
Bu zor meslekte sebat eden ve beş yıldır Egede Son Söz’e emek veren tüm arkadaşları tekrar kutluyor ve daha nice başarılı yıllar diliyorum…
Sayfa başına git