ABD, IŞİD’i durdurmak için Ortadoğu’da güç birliği oluştururken, IŞİD de birilerinin yüreğine korku salmak suretiyle Batı’nın elini güçlendiriyor.
IŞİD, Irak ve Suriye’de savaşıyor… İsrail, Gazze’de rutin işlerine bakıyor… Emirlikler diken üstünde… Esad, Batı’nın hışmından kurtuldu… Peşmergeler, PYD ve PKK, bölgede umut veya hayal kırıklığı olacak… ABD ile İran, parmak ucuyla da olsa, el sıkışıyor… Koalisyon güçleri, Irak ve Suriye’de IŞİD güçlerini havadan bombalıyor… Türkiye, “Esad’a da saldıracaksak ben varım” diyor… Ve nihayet Türkiye’de onlarca ölüm ve sokağa çıkma yasağı…
Selefiler, kendileri gibi olmayan herkese saldırıyor. Radikal islamın mücahitleri, ılımlı buldukları bütün yönetimlere savaş açıyorlar. IŞİD’in ortaya çıkışı da bu süreçle ilgili...
Kobani’de katliama göz yumanlar, insanın kanını donduran bir pazarlık içinde… Esad iktidarda kalacaksa, IŞİD katliamı sürebilir…
Hal böyle olunca, ılımlı islamın temsilcisi olarak anılan AKP iktidarının radikal islamcılar ile içli dışlı olduğunu düşünüyor insan. Ilımlı islamın radikal islama mesafesinin çok bulanık olduğunu gösteren ilişkiler aleniyet kazanmaya başladı.
Sünni-Şii, Musevi-Hıristiyan-Müslüman, Arap-Kürt, irili ufaklı binlerce inanç ve etnisite grubu arasındaki çatışmalar, Ortadoğu’da yeni bir bölgesel savaşa dönüşme potansiyeline sahip.
Ortadoğu’daki bu ölümüne husumet, Musa Mısır’ı terk ettiğinden beri sürüyor. 2000 yıl önce Hıristiyanlar, 1400 yıl önce de Müslümanlar bu kervana katıldılar. Hepsi de Tanrı’nın “Öldürmeyeceksin!” buyruğuyla adeta alay ediyor.
Ortadoğu’da yaşayan halkların kaotik ölüm ilişkileri, iç içe geçirilmiş süreçlerde ustaca yürütülen yerel savaşlar olabilir mi?
Doğrusu, insanın aklı karışıyor. Ama benim kanaatim o ki, kapitalist metropoller artık dünyayı eskisi kadar rahat yönetemiyorlar.
Ortadoğu’da bu kaçıncı hatadan dönüş!.. ABD’nin her politika değişikliği yüz binlerce insanın ölümüne yol açıyor. Besleyip büyüttükleri örgütler ve liderler başka şeylere dönüştüklerinde, yine Batı tarafından yok ediliyorlar. Vay gidene…
Erdoğan’ın son ABD seyahati sırasındaki gelişmeleri iyi okumak gerekir.
Bugünün dünyasında kapitalistler tarafından yapılan hiçbir şey insanlığa daha iyi bir gelecek vaat etmiyor. Bunu bildikleri için de bölgemizdeki liderler kendilerini kapitalizm karşıtıymış gibi göstermek konusunda çok dikkatliler. Oysa hepsi de sisteme göbeğinden bağlı... Bununla birlikte, sisteme kafa tutarak ayakta kalmayı deneyebiliyorlar.
Tüketimin ve üretimin küreselleşme sürecinin bir gereği olarak, kapitalist sistem, devletleri yeniden yapılandırıyor, sınırları yeniden çiziyor. Yeni jeopolitik…
Üretim açlarının mülkiyetini ele geçirmenin yöntemini bir şekilde kavramış olan kapitalistler, dünyayı yönetmeyi doğal hakları gibi görüyorlar. İyimser olmak için fazla nedenimiz yok.
Dünyayı yönetmelerini doğal bir durum olarak gören kapitalistler, kendilerinde öldürme hakkını da görüyorlar ve bu haklarını tepe tepe kullanıyorlar.
Ortadoğu’da olan bitene bu gerçeğin ışığında bakıldığında, sisteme sorun yaratanlardan öldürerek kurtulmak üstüne planlanmış bir barış projesinin mantığını kavramak mümkün. Sisteme kafa tutan kimseler kalmadığında her şey yoluna girecek!..
Her şey planlandığı gibi yürüyor olabilir mi?
Dünya nüfusunun %75’i yoksullaştı. Dünya nimetlerini paylaşanların sayısı bir milyona bile ulaşamıyor. Yedi milyar insandan altı milyarı sistemle sorunlu.
Bu ahvalde, daha ne kadar insanı, hangi savaş, hangi salgın hastalıkla öldürebilirsiniz ki sorunlar çözülebilsin! Yeryüzünü ölüm tarlalarına çevirmek bir plan ise kapitalistler bunu iki kere başardı. Üçüncüsü, sistemin sonunu getirecektir. Yeryüzü bir dünya savaşı daha kaldırmaz.
Altı milyar insanın kaçını öldürürlerse öldürsünler, kalanlar bu dünyayı kapitalistlere yar etmez. Ölümle hemhal olmak, insanın yitirilecekler hanesini boşaltıyor.
Kaybedecek hiçbir şeyi kalmayan insan, kapitalizmin sonunu getirebilir. Zaten kapitalizmin de insanlığa verecek pek bir şeyi kalmamış gibi…
Sayfa başına git