Gün geçtikçe daha iyi anlıyor insan,
Yaptıklarını düşündükçe daha iyi kavrıyor meseleleri…
Sen “Al Ananı da git buradan” dediğinde sevgini ortaya koyuyormuşsun oysa…
Biz anlayamadık, cehaletimize ver, kusurumuza bakma.
Sen Bebek Katiline bunca ihtimamı gösterip gizli gizli görüşürken mesela,
Mesela, teröristleri affedip; Habur’da onları karşılarken davul-zurnayla,
Biz senin sevgide ulaştığın irtifayı kavrayamadık…
Sevginin bu derecesini anlayamadık.
Oysa sevgiyle çarpıyormuş yüreğin,
Sevgi doluymuş minicik kalbin.
Biliyorsun ki insan sevgisi yok bizde. Kandan besleniyor, şiddetten nemalanıyoruz.
Senin bir sevgi kelebeği olduğunu, daldan dala konduğunu,
Yüreğinin her daim sevgiyle pıt pıt attığını bu yüzden anlayamıyoruz.
Algıdan ve anlayıştan bu kadar yoksunuz işte, mazur gör Ya Hazret, affet bizi!...
Sevgiyle bakan gözlerini taktığın kara gözlükler yüzünden,
Şefkat dolu gülüşünü yüzlerce koruman yüzünden, göremedik hiç.
Şehidimize “kelle” derken ağzından fışkıran sevgi selini;
Kavrayamadık hiç “Tek Millet, Tek Dil, Tek Vatan” derken, samimiyetini(!)
İnsan sevgisinden olabildiğince uzağız ya ondan olsa gerek,
Sen bir azizsin, sen bir melek.
Yok, çıkmaz bizden,
Senin gibi bir sevgi militanı, aşk böcüğü çıkmaz içimizden…
Sen ve yoldaşların tam bir sevgi kabinesi, tam bir sevgi avanesisiniz vesselam.
Bunun üzerine ne düşünce vardır, ne de kelam.
Her fırsatta, Yunus Emre Hz.’ni (K.S.A) diline dolayıp “Yaratılanı sevdik, Yaradan’dan ötürü” diyorsun ya, ahan da biz tam orada takılıp kalıyoruz işte...
Çünkü biz o senin sevdiğin insan müsveddelerini sevmedik hiç,
Sevemedik Şehidimizin kanına girenleri,
Gazimize hayatı zehir edenleri,
Çocuklarımızı yetim ve öksüz bırakanları,
Ailelerimizi ersiz, kızlarımızı yarsız bırakanları!...
Yok, yok insanlık yok bizde… İnsan sevgisi eksik içimizde!
Örgütçü katilleri sevgiyle kucaklıyor ve hoşgörüyle muamele ediyorsun ya;
“Bu ne sevgi ah, bu ne ızdırap, zavallı kalbin ne kadar harap” diye şarkı söyleyesi geliyor insanın…
Merak ediyoruz gerçekten bu mu senin inancın.
BOP denilen Sevgi Projesi’nde eş-başkansın ya bir de…
Biz onu da kabullenemedik, fesatlık bizde…
Irak, BOP ile paramparça oldu, binlerce insan öldü, ölmeye devam ediyor, sevgiyle…
Kuzey Afrika Ülkeleri de öyle…
BOP sayesinde Araplar sevgiyi öğrendi.
Kardeş kardeşin kanına girdi!...
Şimdi sırada Suriye…
Orada da yayılıyor sevgin, öldüresiye!
Bu sevgi meselesi çok zor zanaat, be hazret!
Neyse…
Biz bilmiyoruz, bilemiyoruz bir türlü.
“Karşılıksız Sevmek” ne demek acaba?
“Rağmen Sevmek” nedir sonra?...
Sırf sevdiğin için darağaçlarına,
Sırf sevdiğin için zindanlara,
Sırf sevdiğin için kurşunlara gitmek, nasıl bir duygudur acaba?...
Sevmeyi bir tek sen bilirsin, sadece sen!
Sen bir sevgi kelebeğisin… Daldan dala konan… Washington’dan havalanıp, Tel Aviv’de duran…
Amaan bizim ki de iş mi?
Vatan sevilmez,
Millet sevilmez,
Devlet sevilmez!...
Sevilecek olsa sen severdin… Çünkü sevmeyi birtek sen bilirsin…
Vatan dediğin nedir ki, satın toprakları gitsin!
Millet dediğin nedir ki, bölün gitsin!
Devlet dediğin nedir ki, yıkın gitsin!
Sen bir sevgi kelebeğisin ya hazret, sevgi kelebeğisin…
Sayfa başına git