Erdoğan diyor ki, “Yeni Türkiye’de Milletin Devleti Var.” Başımıza gelecekler var… Günlük hayatımızda ceberut bir devletin eli ya cebimizde ya gırtlağımızda iken sarf edilen bu sözlerin hayra alamet olmadığını, kafası çalışan her yurttaş bilir.
Değiştireceğiz, dönüştüreceğiz derken Cumhuriyet’in kurumlarını işlemez hale getirdiler; devleti, çadır devletine benzettiler… Sonra da milletin devleti…
Oysa devlet, o bildiğimiz ceberut devlet; kafalar, kırk yıldır bildiğimiz o kafalar… Eski tas, eski hamam..
Ülkede işlerin nasıl çığırından çıktığını görmemek için ya iktidar yalakası, ya da budala olmak lazım...
Doksan yıldır bir yurttaşlar topluluğu olmak için mücadele eden ülke insanı, çok değil on yıl içinde, kendini bir cemaat toplumu, bir aşiret toplumu içinde buldu.
Ulusal aidiyet çöküyor ve yerine inşa edilen yeni bir toplum ve yeni değerler yok; sadece, mevcut yapının dağılmasıyla ortaya saçılan cemaatler ve etnisite grupları var.
Toplumu bir arada tutan değerler sisteminin ve toplumsal mutabakatın çökmesi sonucu ortaya çıkan din ve etnisite gruplarının ayrıştırıcı etkisi, Erdoğan’ın Cumhurbaşkanı olması halinde dönüşümü başlayacak “Yeni Türkiye” hakkında iyimser olmayı imkânsızlaştırıyor.
“Yeni Türkiye”, alelusul ortaya sürülmüş bir göz boyama teşebbüsü gibi duruyor. Erdoğan’ın yaptığı 1919 ve 1922 kıyaslamaları, tarihe ve zekâmıza yapılmış büyük bir saygısızlıktır.
Hal böyleyken, “Nerede kalmıştık?” diyerek, yüzyıl önce İslamcıların kaldığı yerden başlamayı kafasına koyan Erdoğan gün sayıyor… Yüzde ellinin rızasıyla dönüştürülen Cumhuriyet’in yaşamayacağını öngöremeyecek kadar sağduyusunu kaybettiği bir gerçek.
Erdoğan, toplumsal mutabakatı sağlayamayacağı gibi,karşısına aldığı diğer yüzde elliyi, yargı ve polismarifetiyle baskı rejimi kurarak hizaya sokmaktan da kaçınmayacaktır. (Bkz, Gezi eylemleri.)
Kürdistan ile İslam Cumhuriyeti arasında sıkışıp kalan Türkler, Erdoğan’ın baskısına boyun eğer mi? Azınlık muamelesi gören bir çoğunluk olarak Türklerin, Atatürkçü çizgide direneceğini öngörmek bir kehanet olmaz. Gördükleri azınlık muamelesi, Türklerin mücadele azmini ve dayanışma ruhunu çok yükseltecektir. Üç parça Türkiye’nin en büyük parçası Türkler yerinden doğrulduğunda, Erdoğan için gerçekten zor günler başlayacak.
İdeolojik planda milli hiçbir vasfı olmayan Erdoğan’ın seçimler nedeniyle milli kavramına bu kadar çok gönderme yapması, üç parçaya böldüğü ülke gerçeğini gözlerden kaçırmaya yeter mi, çok kuşkulu…
Milli meselelere bu kadar abanması boşuna değil ama ikna edici de değil… Çünkü ulusal yapı cemaatleşerek çözülüyor. Millet ümmetleşiyor.
Bu gidiş nereye?
Erdoğan’ın Cumhurbaşkanı olması halinde günlük hayatımızı, islamcı terör örgütlerinin kentlerimizde kol gezdiği, sokaktan gelen baskıyla herkesin kendi içine kapandığı, kamu yaşamında ve mahallede islam normlarının dayatıldığı bir Ortadoğu ülkesine dönen yeni Türkiye’de sürdürmek zorunda kalacağız. Erdoğan’ın sözünü ettiği yeni Türkiye, yüzüne gözüne bulaştırdığı bir Cumhuriyet enkazı olacaktır. Erdoğan ile yaşanacak felaketin işaretleri şimdiden ortaya çıkmıştır. Seçmenlerin yüzde kırk küsurunun, gözü kapalı, AKP’ye oy vermesi bu gerçeği değiştirmiyor.
Devlet yönetiminde bu kadar çok yanlışı kaldıracak yönetim biçiminin adı, diktatörlüktür. Türkiye doludizgin diktatörlüğe gidiyor. Erdoğan gemileri yaktı. Durduğu anda düşeceğini biliyor. Ya Türkiye’yi rehin alarak uluslararası sisteme direnecek, ya da iktidardan düşecek ve yargılanacak… Yargılanacak, çünkü Cumhurbaşkanlığı seçimlerini kazanamazsa düşüşü başlayacak ve bu düşüşü durduracak gücü olmayacak. Tek bir yenilgi, çekilecek tek bir taş, Erdoğan’ın çevresinde oluşan iktidar grubunun çökmesine yol açacak. Erdoğan bunu biliyor.
Sonuç itibarıyla, İhsanoğlu ile Erdoğan arasında süren rekabeti, “Kırk katır mı, kırk satır mı?” sorusu pek açıklamıyor.
Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde, ülke siyasetinde Erdoğan’ın varlığı oylanacak. Cumhurbaşkanı olamazsa siyasetten silinecek. Oy kullananlar bunun kararını verecekler.
Sayfa başına git