MENÜ
İzmir 13°
Ege'de Sonsöz
PAYLAŞ 
Facebook'ta Paylaş
Facebook'ta Paylaş
Facebook'ta Paylaş
Facebook'ta Paylaş
Facebook'ta Paylaş
Yirmidört
Ayda ÖZEREN
YAZARLAR
7 Mart 2020 Cumartesi

Yirmidört

24, Beraber dip dibe geçirdiğin o 24 yıl…

24, kollarındayken öldü sandığın bir asır gelen o 24saniye…

24, ambulansın şehrin ortasındaki evine ulaşamadığı o sonsuz 24 dakika…

24, Allahım hayırlısı diye dudaklarını kemirerek tırnaklarını yiyerek geçirdiğin o geçmeyen 24 saat…

Yaşayan bilir.

Bilmekte olduğun ile bilmek istediğin arasındaki “o sonsuz boşluk

BELİRSİZLİK…

Güzeli duymak için anları paralamak, iyiyim desin diye gözünün içine tekrar baksın diye dualarla gözyaşlarıyla geçirdiğin “o zamansız sonsuzluk…”

BEKLEMEK…

Koridorların sessiz uzunluğunda, telefonun dipsiz sessizliğinde beklemek…

Her şeyi kontrol ettiğini sandığın anda, dünyaya salıverdiğin sevdiklerinin geri gelmeyeceğini duyduğun anda…

ARAF!

Arada kalmak…Kaybolmak…Yoklukta boşlukta asılı kalmak…

Belirsizliğin sancısını içinde hissetmek.

Kestirememek…Ne olacak? Gelecek?

Yürüyüp gidememek …Çaresizce beklemek…

Vazgeçmenin vakurluğu ile hayata devam etmek….

Acı öğretir, acı ağlatır, acı mutluluğun panzehridir şükretmeyi öğretir de sevdiğinin kaybı bütün “ezberleri bozar.”

Kimse “sevdiğini kaybetme korkusu” ile “kaybetme gerçeği” arasındaki o karanlık belirsizliği, o cehennem yanığını bilemez.

Sevgi yücedir, sevgi emektir, sevgi sonsuzdur; sevdiğini kaybetmek büyük hiçliktir.

Sevgi yürek ister, sevgi cesaret ister, sevgi fedakârlık ister; sevdiğini yitirmek sabırların taşını ister.

Sevgi bakmaktır, sevgi sarılmaktır, sevgi yüreğinin titremesidir; sevdiğini sonsuzluğa uğurlamak dünyanın  azabıdır.

Kimse bu acıyı anlayamaz, bu acıyı paylaşamaz.

Yaşayan bilir…

Evlat acısı…Şehit acısı…

24 yaşında hayatın baharında,

24 yaşında çiçeği burnunda,

24 yaşında anasının kuzusu,

24 yaşında evinin direği,

24 yaşında taze baba,

Bu kadar kaybı varken kadının hangi günü kutlu olabilir?

Evladını kaybeden ANA, kocasını kaybeden EŞ, babacığını kaybeden bir avuç bebe varken Kadının Günü kutlu olabilir mi?

Ateşin düştüğü yerin isli karalığını hangi gün temizleyebilir?

Yumrukların döve döve morarttığı o bağırları hangi gün ağartabilir?

Kadın ana… kadın eş…kadın kardeş…kadın bacı…

Kadın yetim, kadın öksüz, kadın faili meçhul, kadın kurban…

Kadının adı ÇOK

Kadının kaybı ÇOK

Kadının günü yok  o da kutlu değil bugün…

Yorum Ekle
Yorumunuz gönderildi
Yorumunuz editör incelemesinden sonra yayınlanacaktır
Yorumlar
 Serap Anagül
 10 Mart 2020 Salı 13:54
Ben bu hastane sınavını 30 yıl ve 26 yıl önce oğlumla 2 kez verdim, sadece eş kısmına empati yapamam ama oğlunu 2 kez kalp ameliyatına vermiş bir anne olarak acınıza sonsuz ortağım, çok geçmiş olsun, geçecek, iyi haberlerinizi ablamdan almaya devam edeceğim, sevgiler ????
 Sultan hanım akyayla
 10 Mart 2020 Salı 08:44
Eline diline emeğine sağlık, içten hissedilerek yazmışsın, her zaman seninle gurur duydum, canı gönülden tebrik ediyorum
 Ayser yenice
 8 Mart 2020 Pazar 23:40
Sevgili ayda eline sağlık ne güzel ifade etmişsin sevgiyle kal
 Belma canbolat
 8 Mart 2020 Pazar 12:17
Çok beyendim,tebrik ederim.
 mehmet günel
 8 Mart 2020 Pazar 11:01
harika duygulu gerçekleri apaçık paylaşılmalı
 Sezgin oktay
 8 Mart 2020 Pazar 09:45
Çooookk güzel tebrik ederim. Acılar hep kadınların ne yazık ki .Gereğinden fazla mı güçlüyüz acaba... Ellerine sağlık.
 Füsun Tulçalı
 8 Mart 2020 Pazar 02:10
Yüreğine ,kalemine sağlık ??ne kadar içten...hissedilmiş...yaşamış bir anne ,bir eş , kadın yani...hepimiz yerine ne de güzel yazmışsın ??
 Gül ÇAĞLAYAN
 7 Mart 2020 Cumartesi 21:56
Okudukça hissedilen , hissetdikçe duyguları harekete geciren bir yazı....
 Şengül Çetingöz
 7 Mart 2020 Cumartesi 16:43
Ayda''cım duygularımıza tercüman olmuşsun,yürğine,kalemine sağlık ??
 Fatoş Taner
 7 Mart 2020 Cumartesi 14:41
Ayda’cım yine yüreğe dokunan paralayan parçalayan bir yazı Esasında kadının adı yok değil dedeiğin gibi kadının adı çok hemde ne çokYüreğine sağlık
Yazarın Diğer Yazıları
Sayfa başına gitSayfa başına git
Masaüstü Görünümü  ♦   İletişim  ♦   Künye
Copyright © 2024 Ege'de Sonsöz