Biz uzun zamandır “Ne olacak memleketin hali?” dedikçe bir kısım çevreler inat ve ısrarla “Başkan kim olacak?” derdindeler. Büyük Şehirler belli oldu acaba İlçeler ne olacak? Kim kime rozet takacak? Partiler de bir yarış ki hatta yarıştan öte bir savaş ki sanki Türkiye’de değil de bir başka gerçek demokratik Ülke de yaşıyorlar. Kıran kırana bir mücadele.
Oysa Türkiye’nin şu an için de bulunduğu durum kimin nereye Başkan olacağı değil, bir adım ötesinin ne olacağıdır.
17 Aralıktan bu yana meydana gelen olaylar hiçbir medeni, demokratik ülke de asla meydana gelmez. Değil beş on gün için de bir yılda ve on yılda dahi meydana gelmez.
Eskaza meydana gelirse bir değil beş hükümet tasını tarağın toplayarak çekip gider ve o hükümeti oluşturan kişiler ve partiler bir daha dönmemek üzere siyasi hayata veda ederler.
Şöyle bir özetleyelim:
Dünyanın en büyük yolsuzluğu yapılmış
Devletin birinci derecede sorumluları bu yolsuzluğa bulaşmışlar.
Ama ne? Yolsuzluğun üzerine gidileceğine yolsuzluğu ortaya çıkaranların üstüne gidilir olmuş.
Savcı Hakimi, polis savcıyı dinlemez olmuş.
Yürütme, Yargı ve yasama karman çorman.
Ne kuvvetler ayrılığı? Biri bütün gücü kendinde toplamış.
En yetkili ağzın dediğine göre , çeteler, paralel Devlet, Devlet için de Devlet işgal etmiş Devleti.
Bırakın Hukuk Devletini, Kanun Devleti bile rafa kalkmış.
Birileri yolsuzluğun üzerine gidiyor öteki birileri yolsuzluğun üzerine gidenin üzerine gidiyor.
Tabii işin bir de perde arkası var. Şimdi yolsuzlukların üzerine gidenler daha dün Ordu’yu, ilim adamlarını, gazetecileri, yazarları aydınları, gençleri içeri tıkanlar. Bunlara zemin hazırlayan Savcı şimdilerde hedefin tam ortasında.
Ve en vahimi Cumhurbaşkanı Okyanus ötesinde ki zata elçi gönderiyor. Aman neler oluyor diye.
Ve ne yazıktır ki aynı Cumhurbaşkanı televizyonlar da “ben ne yapabilirim ki’ diyebiliyor.
Hasıl hak, hukuk, Devlet sizlere ömür.
Bunca yıldır memleket meseleleri ile ilgiliyim. Doğrudan takip ediyorum. Bilfiil içinde bulundum. İnanın ki böyle bir durumu hiç yaşamadım. Hiç tanık olmadım.
Milli Eğitim de tasfiyeler.
Maliye Bakanlığın ad tasfiyeler.
Emniyet Müdürleri arasın da tayinler.
Yüzlerce polis etrafa saçıldı.
Şimdi de HSYK kanunu değiştiriliyor. Daha dün gibi 2010 da referandumla değiştirilmedi mi? Şimdiki hale getirilmedi mi?
Altını çizerek vurguluyorum: Türk Devleti aşiret Devlet değildir. Çok söylenen bir kelime ile muz Cumhuriyeti asla değildir. Binlerce yıla dayanan mazisi vardır. Böyle bir Devleti yönetemeyenlerini bir dakika bile durmaları mümkün değildir. Geldikleri gibi gitmelidirler. Bu ey Türk Milleti :
Kim belediye başkanı olacak kavgasından hemen derhal uzaklaş.
Gün kimin ne olacağı değil Türk Devletinin ve Türk Milletinin ne olacağı günüdür.
Bu sebeple 30 Mart dönüm noktasıdır.
Milli Güç Birliğinin tam zamanıdır.
Sayfa başına git