Hüzün de oluyor tabii…
Her zaman sevinemiyor insan, bayram da sürgit bir neşe yaşanamıyor ki…
Acı da lazım insana! Acıyı ve hüznü de yaşamalı… Yoksa kâmil insan olmaz diyorlar…
Zaten Bayram da tek başına meserretten, neşe ve sevinçten mürekkep değil ki!
İnsan olmak hissetmektir. Bayramı hissetmek de bu bakımdan çok önemli.
Sana bayram, bana bayram, ya Ona?... Ona bayram mı acaba?... Bayram sevincini yaşıyor, yaşayabiliyor ya da ne bileyim yaşatabiliyor mu?
“Kimden bahsediyorsunuz kuzum?” diyenler de olmuştur elbet, leb demeden leblebiyi anlayıp yüreği burkulanlar da… biliyorum. Biliyorum, çünkü ben insanımı tanıyorum!
Hep bir yangın taşır yüreğinde o, bir kuş gibi ürkek, bir gül dalı gibi kırılgan bir yangındır bu…
Sıcaklığından mıdır yoksa büyüklüğünden midir bilmem ama duldasına sığınır onun insan! Hem de tüm acısyla…
O sığınmasa bile, o yangın, o ateş kuşatır onu.
İçine döner yani; özlemine, imkansızlığa, mecburiyetlerine, yokluğa, uzaklığa, pişmanlığa, hatıralarına, umutlarına, hayallerine ve kendine…
Evet bugün Bayram.
Bir yerlerden Karakoç’un meşhur bayram şiiri çalınıyor şimdi kulağıma; Hani o “Bayramlar Bayram Ola” şiiri var ya işte o…
“Güneş yükselmeden kuşluk yerine
Bir adam camiden döndü evine
Oturdu sessizce yer minderine
Kızı “Bayram” dedi, yalın ayaklı
Adam “Bayram” dedi, tam ağlamaklı..
Eli öpüldükçe içi burkuldu
Konuşmak istedi, dili tutuldu
Güç belâ ağzından bir “off! ” kurtuldu
Oğlu “Bayram” dedi, sırtı yamalı
Adam “he ya” dedi, gözü kapalı..
Düşündü kış yakın, evde odun yok
Tenekede yağ yok, çuvalda un yok
Yok yoka karışmış; tuz yok, sabun yok
Avrat “Bayram” dedi, eğdi başını
Adam “evet” dedi, sıktı dişini..
Çalışsa ne iş var, ne cepte para
Dağ oldu içinde büyüyen yara
Dikti gözlerini karşı duvara
Takvim “Bayram” dedi, silindi yazı
Adam “öyle” dedi, bağrında sızı..
Döndürse yönünü herhangi dosta
Yaralı, gariban, dul, yetim, hasta
Yıllar, aylar, günler erirken yasta
Yer-gök “Bayram” dedi, ağzını açtı
Adam “Bayram” dedi, evinden kaçtı!”
Bayram birlikte sevinmek olsa gerek… Sadece bize gelen bayramın neresi bayramdır ki?
Unuttuklarımızla, dargın olduklarımızla, büyüklerimizle, çocuklarla, yoksullarla, kırdıklarımızla, hastalarla, yetim ve öksüzlerle sevineceğimiz, beraber olacağımız bir paylaşımdır bayram.
Evet, şimdi hepsi bizi bekliyor. Önümüzde yeteri kadar zaman var.
Hani mesaj yazsak da olur, paylaşım yapsak da, tivit atsak da… Ama gidebileceğimize gidelim, sarılalım, elini tutalım sıkı sıkı; yüzüne bakalım şöyle doya doya, gülelim; samimiyetimizi bildirelim… Sevdiğimizi söyleyelim… Yanındayız, seninleyiz diyelim… Çocuklara şeker verelim. Herkese selam verelim, dua edelim, tebessüm edelim…
Bayramın kutlu olsun diyelim…
Bugün bayram yahu, gelin bu bayram Bayram delim!
Sayfa başına git